Περιεχόμενα
Τι γίνεται όταν ο άνθρωπος βαπτιστεί μέσα στο Πνεύμα το Άγιο; Ο Θεός έρχεται και κατοικεί μέσα του εν δυνάμει, η δύναμη του Θεού απελευθερώνεται μέσα του, για να μπορεί να νικάει τη σάρκα, τον εχθρό της ψυχής, και να είναι αποτελεσματικός μάρτυρας του Ιησού Χριστού μέσα σε ένα κόσμο αμαρτίας.
Η Πεντηκοστή (back)
Η Πεντηκοστή ήταν μια γιορτή των Ιουδαίων χρονικά πενήντα μέρες μετά τη γιορτή του Πάσχα
ΠΡΑΞ β:1 Και ότε ήλθεν η ημέρα της Πεντηκοστής, ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν εν τω αυτώ τόπω. 2 Και εξαίφνης έγεινεν ήχος εκ του ουρανού ως ανέμου βιαίως φερομένου, και εγέμισεν όλον τον οίκον όπου ήσαν καθήμενοι. 3 Και εφάνησαν εις αυτούς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ως πυρός, και εκάθισεν επί ένα έκαστον αυτών. 4 Και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν…. 15 Διότι ούτοι δεν είναι μεθυσμένοι, καθώς σείς νομίζετε· διότι είναι τρίτη ώρα της ημέρας· 16 αλλά ούτο είναι το ρηθέν διά του προφήτου Ιωήλ· 17 «Και εν ταις εσχάταις ημέραις, λέγει ο Θεός, θέλω εκχέει από του Πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα· και θέλουσι προφητεύσει οι υιοί σας και αι θυγατέρες σας, και οι νεανίσκοι σας θέλουσιν ιδεί οράσεις, και οι πρεσβύτεροί σας θέλουσιν ενυπνιασθεί ενύπνια· 18 Και έτι επί τους δούλους μου και επί τας δούλας μου εν ταις ημέραις εκείναις θέλω εκχέει από του πνεύματός μου και θέλουσι προφητεύσει·
Η υπόσχεση είναι για όλους (back)
Στην Παλαιά Διαθήκη, το Άγιο Πνεύμα το έδινε ο Θεός μόνο στους ιερείς, στους προφήτες και στους βασιλείς. Στην ίδια όμως την Παλαιά Διαθήκη, ο Θεός δια των προφητών του, υποσχέθηκε ότι θα ερχόταν η μέρα που κάθε πιστός θα ελάμβανε το Άγιο Πνεύμα.
Ιωήλ 2:28 ΚΑΙ μετά ταύτα θέλω εκχέει το Πνεύμα μου επί πάσαν σάρκα· και θέλουσι προφητεύσει οι υιοί σας, και αι θυγατέρες σας· οι πρεσβύτεροί σας θέλουσιν ενυπνιασθεί ενύπνια, οι νεανίσκοι σας θέλουσιν ιδεί οράσεις. 29 Και έτι επί τους δούλους μου και επί τας δούλας μου εν ταις ημέραις εκείναις θέλω εκχέει το πνεύμα μου.
Ο Ιωάννης ο βαπτιστής, είχε την αποκάλυψη ότι η προφητεία του Ιωήλ θα εκπληρωνόταν με την έλευση του Μεσσία και είχε και την αποκάλυψη ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας και τον συστήνει ως μεγαλύτερό του και ως προ"ϋπαρχοντα του, παρόλο που ο Ιησούς ήτνα έξι μήνες πιο νέος.
Ματθ 3:11 Εγώ μεν σας βαπτίζω εν ύδατι εις μετάνοιαν· ο δε οπίσω μου ερχόμενος είναι ισχυρότερός μου, του οποίου δεν είμαι άξιος να βαστάσω τα υποδήματα· αυτός θέλει σας βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και πυρί.
Ο ίδιος ο Κύριος είπε πολλές φορές στους μαθητές του ότι όταν θα έφευγε για τον ουρανό, θα τους έστελνε το Άγιο Πνεύμα, δια μέσω του οπίου θα είχαν από τότε κοινωνία με τον Θεό.
Λουκ 24:49 Και ιδού, εγώ αποστέλλω την επαγγελίαν του Πατρός μου εφ’ υμάς· σείς δε καθίσατε εν τη πόλει Ιερουσαλήμ, εωσού ενδυθήτε δύναμιν εξ ύψους.
Ιωα 7:38 όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η Γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού, 20 (Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος το οποίον έμελλον να λαμβάνωσιν οι πιστεύοντες εις αυτόν· διότι δεν ήτο έτι δεδομένον Πνεύμα Άγιον· επειδή ο Ιησούς έτι δεν εδοξάσθη.)
Ιωα 14:16 Και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα και θέλει σας δώσει άλλον παράκλητον, διά να μένη μεθ’ υμών εις τον αιώνα· το Πνεύμα της αληθείας, το οποίον ο κόσμος δεν δύναται να λάβη, διότι δεν βλέπει αυτό, ουδέ γνωρίζει αυτό·
Πραξ 1:4 και συνερχόμενος μετ’ αυτών παρήγγειλε να μή απομακρυνθώσιν από Ιεροσολύμων, αλλά να περιμένωσι την επαγγελίαν του Πατρός, την οποίαν ηκούσατε, είπε παρ’ εμού 5 Διότι ο μεν Ιωάννης εβάπτισεν εν ύδατι, σείς όμως θέλετε βαπτισθή εν Πνεύματι Αγίω, ουχί μετά παλλάς ταύτας ημέρας. …. 8 αλλά θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθει το Άγιον Πνεύμα εφ’ υμάς…..
Εσύ λοιπόν που διαβάζεις αυτά τα λόγια έχεις γευτεί την χαρά και τη δύναμη του Πνεύματος του Αγίου; Αν όχι μην χάνεις καιρό. Η επαγγελία του Πατρός είναι και για εσένα. Ζήτησε τον Ιησού Χριστό στην ζωή σου και δές ότι μόνο ο Χριστός μπορεί να σου δώσει αιώνια ζωή.
Οι γλώσσες ως σημείο του βαπτίσματος εν Πνεύματι Αγίω (back)
Βλέπουμε πως την ημέρα της Πεντηκοστής οι απόστολοι έλαβαν το Πνεύμα το Άγιο και μίλησαν ξένες γλώσσες. Πολλοί από το πλήθος που τους άκουσαν είπαν ότι είναι μεθυσμένοι.
Ήταν μόνο για τότε; (back)
Πραξ 2:38 Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος· 39 διότι προς εσάς είναι η επαγγελία και προς τα τέκνα σας, και προς πάντας τους εις μακράν, όσους άν προσκαλέση Κύριος ο Θεός ημών.
Ακούμε πολλούς να λένε πως το Πνεύμα το Άγιο δινόταν μόνο τότε, κάτι το οποίο είναι λάθος. Ο απόστολος Πέτρος όμως στο κήρυγμά του αναφέρει πως η επαγγελία είναι για τα τέκνα σας αλλά και προς ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΙΣ ΜΑΚΡΑΝ όσους αν προσκαλέσει Κύριος ο Θεός. Άρα λοιπόν δεν ήταν μόνο για τότε αλλά είναι για όσους θα πιστέψουν στο Θεό. Ακόμα και σήμερα μπορεί κάποιος να λάβει το Πνεύμα το Άγιο καθώς είναι η επαγγελία του Πατρός. Πολλοί επίσης δυσκολεύονται να καταλάβουν πως γίνεται οι άνθρωποι που λαμβάνουν Πνεύμα Άγιο να γλωσσολαλούν.Ας δούμε λοιπόν τι λέει ο Λόγος Του Θεού.
Δεν είναι για να να κηρύτουμε το Λόγο Του Θεού σε άλλες γλώσσες (back)
Το Πνεύμα το Άγιο το έλαβαν οι Απόστολοι όχι για να μπορούν να μιλήσουν διάφορες διαλέκτους για να κηρύξουν το Λόγο Του Θεού, αλλά για να πάρουν δύναμη και να μπορούν να γίνουν μάρτυρες όσων είδαν και να πιστέψουν και άλλοι άνθρωποι. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο απόστολος Πέτρος. Πριν έρθει η επαγγελία Του Πατρός τον βλέπουμε να αρνείται τον Χριστό. Αφού όμως έλαβε το Πνεύμα το Άγιο τον βλέπουμε να είναι ένας δυνατός κήρυκας και απόστολος του Ιησού Χριστού, που αν και ψαράς στο επάγγελμα έχει σοφία στο Λόγο του και μέσω αυτού ο Θεός σώζει πολλές ψυχές.
Αναγέννηση και Βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα: Δυο ξεχωριστά γεγονότα (back)
Ο λόγος του Θεού, διαχωρίζει την αναγέννηση και το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος ως δύο ξεχωριστά και διακριτά γεγονότα στη ζωή του πιστού. Μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί: Δεν αρκεί μόνο η αναγέννηση; Δεν αρκεί μόνο η σωτηρία; Χρειάζεται και το βάπτισμα στο Πνεύμα το Άγιο; Η απάντηση είναι ναι χρειάζεται... Για να μπορέσουμε να περπατήσουμε στον κόσμο αυτό μαζί με το Χριστό. Γιατί μόνοι μας δεν μπορούμε. Είναι δύσκολο χωρίς την δύναμη του Πνεύματος Του Αγίου να σταθούμε και να μείνουμε μακριά από όλα αυτά που προσφέρει ο κόσμος. Μακριά από την αμαρτία. Αυτός που βαπτίζει το πιστό μέσα στο Πνεύμα το Άγιο είναι ο Αναστημένος Κύριος Ιησούς Χριστός (Ματθαίος 3:11, Ιωάννης 1:33, Πράξεις 2:33).
Πραξ 8:12 Ότε όμως επίστευσαν εις τον Φίλιππον ευαγγελιζόμενον τα περί της βασιλείας του Θεού και του ονόματος του Ιησού Χριστού, εβαπτίζοντο άνδρες τε και γυναίκες. 13 Ο δε Σίμων και αυτός επίστευσε, και βαπτισθείς έμενε πάντοτε μετά του Φιλίππου, και θεωρών σημεία και θαύματα μεγάλα γινόμενα εξεπλήττετο. 14 Ακούσαντες δε οι απόστολοι οι εν Ιεροσολύμοις ότι η Σαμάρεια εδέχθη τον λόγον του Θεού, απέστειλαν προς αυτούς τον Πέτρον και Ιωάννην· 15 Οίτινες καταβάντες προσηυχήθησαν περί αυτών διά να λάβωσι Πνεύμα Άγιον· 16 διότι δεν είχεν έτι επιπέσει επ’ ουδένα εξ αυτών, αλλά μόνον ήσαν βεβαπτισμένοι εις το όνομα του Κυρίου Ιησού. 17 Τότε επέθετον τας χείρας επ’ αυτούς, και ελάμβανον Πνεύμα Άγιον.
Ο Φίλιππος στη Σαμάρεια, αφού κήρυξε το λόγο και αρκετοί πίστεψαν, τους βάπτισε στο νερό εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού. Πρόκειται για το Χριστιανικό βάπτισμα που για να γίνει, ο άνθρωπος έπρεπε να έχει πιστέψει, να έχει αναγεννηθεί και να έχει δώσει τη καρδιά του στον Χριστό. Άνδρες λοιπόν και γυναίκες ερχόταν στη πίστη και βαπτίζονταν. Όταν οι Απόστολοι άκουσαν ότι στη Σαμάρεια υπήρχε λαός που πίστεψε στο Χριστό, έστειλαν τον Πέτρο και τον Ιωάννη «για να λάβουν Πνεύμα Άγιον» διότι παρόλο που είχαν αναγεννηθεί και είχαν βαπτιστεί, δεν είχαν λάβει Άγιο Πνεύμα. Πράγματι οι απόστολοι επέθεταν τα χέρια τους πάνω στους πιστούς και ελάμβαναν Άγιο Πνεύμα.
Η παραπάνω περικοπή μας διδάσκει ότι μπορεί κάποιος να είναι αναγεννημένος αλλά να μην έχει λάβει Άγιο Πνεύμα. Μάλιστα το ένα γεγονός από το άλλο, μπορεί να συμβεί ταυτόχρονα, αλλά όπως εδώ, να υπάρχει διαφορά αρκετών ημερών, μέχρι να τρέξουν τα νέα και να έλθουν οι απόστολοι από την Ιερουσαλήμ στη Σαμάρεια.
Πραξ 2:37 Αφού δε ήκουσαν ταύτα, ήλθεν εις κατάνυξιν η καρδία αυτών, και είπον προς τον Πέτρον και τους λοιπούς αποστόλους· Τι πρέπει να κάμωμεν, άνδρες αδελφοί; 38 Και ο Πέτρος είπε προς αυτούς· Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος. 39 Διότι προς εσάς είναι η επαγγελία και προς τα τέκνα σας και προς πάντας τους εις μακράν, όσους αν προσκαλέση Κύριος ο Θεός ημών
Στη περικοπή αυτή, ο Πέτρος μιλά στους πρώτους ανθρώπους οι οποίοι αγγίχτηκαν από το κήρυγμα αμέσως μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής. Εκείνοι αφού πίστεψαν στο λόγο, ρωτούν τώρα «τι πρέπει να κάνουν». Ζητούν οδηγία για τις επόμενες κινήσεις τους. Ο Πέτρος τους παρήγγειλε να μετανοήσουν από τις αμαρτίες τους και κατόπιν να βαπτιστούν στο νερό. Ακόμα τους υποσχέθηκε ότι μετά το βάπτισμα αυτό, μελλοντικά θα ελάμβαναν και το Άγιο Πνεύμα (και θέλετε λάβει). Και εδώ λοιπόν έχουμε να κάνουμε με δυο διακριτά, ξεχωριστά γεγονότα. Το βάπτισμα εν ύδατι που είναι στην εξουσία του πιστού να το κάνει εφόσον αποφασίσει να δώσει τη καρδιά του στον Χριστό και το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα που είναι υπόσχεση του Θεού αλλά είναι στην εξουσία Του πότε θα το δώσει στον πιστό.
Χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος (back)
ΨΑΛΜ ξη:18 Ανέβης εις ύψος· ηχμαλώτευσας αιχμαλωσίαν· έλαβες χαρίσματα δια τους ανθρώπους· έτι δε και διά τους απειθείς, διά να κατοικής μεταξύ αυτών, Κύριε Θεέ.
ΡΩΜ ια:29 Διότι ανεπίδεκτα μεταμελείας είναι τα χαρίσματα και η πρόσκλησις του Θεού.
Α’ ΚΟΡ ζ:7 … αλλ’ έκαστος έχει ιδιαίτερον χάρισμα εκ Θεού, άλλος μεν ούτως, άλλος δε ούτως.
Α’ ΚΟΡ ιβ:4 Είναι δε διαιρέσεις χαρισμάτων, το Πνεύμα όμως το αυτό· 5 είναι και διαιρέσεις διακονιών, ο Κύριος όμως ο αυτός· 6 είναι και διαιρέσεις ενεργημάτων, ο Θεός όμως είναι ο αυτός, ο ενεργών τα πάντα εν πάσι. 7 Δίδεται δε εις έκαστον η φανέρωσις του Πνεύματος προς το συμφέρον. 8 Διότι εις άλλον μεν δίδεται διά του Πνεύματος λόγος σοφίας, εις άλλον δε λόγος γνώσεως, κατά το αυτό Πνεύμα· 9 εις άλλον δε πίστις, διά του αυτού Πνεύματος· εις άλλον δε χαρίσματα ιαμάτων, διά του αυτού Πνεύματος· 10 εις άλλον δε ενέργειαι θαυμάτων, εις άλλον δε προφητεία, εις άλλον δε διακρίσεις πνευμάτων, εις άλλον δε είδη γλωσσών, εις άλλον δε ερμηνεία γλωσσών· 11 πάντα δε ταύτα ενεργεί το έν και το αυτό Πνεύμα, διανέμον ιδία εις έκαστον καθώς θέλει.
Α’ ΚΟΡ ιγ:1 Εάν λαλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, αγάπην δε μή έχω, έγεινα χαλκός ηχών, ή κύμβαλον αλαλάζον. 2 Και εάν έχω προφητείαν, και εξεύρω πάντα τα μυστήρια και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε να μετατοπίζω όρη, αγάπη δε μή έχω, είμαι ουδέν.
Α’ ΚΟΡ ιγ:8 Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει· τα άλλα όμως, είτε προφητείαι είναι, θέλουσι καταργηθή· είτε γλώσσαι, θέλουσι παύσει· είτε γνώσις, θέλει καταργηθή· 9 Διότι κατά μέρος γινώσκομεν, και κατά μέρος προφητεύομεν· 10 όταν όμως έλθη το τέλειον, τότε το κατά μέρος θέλει καταργηθή.
ΕΦΕΣ ε:18 Και μη μεθύσκεσθε με οίνον, εις τον οποίον είναι ασωτία, αλλά πληρούσθε διά του Πνεύματος…
Α’ ΤΙΜ δ:14 Μη αμέλει το χάρισμα το οποίον είναι εν σοί, το οποίον εδόθη εις σέ διά προφητείας, μετά επιθέσεως των χειρών του πρεσβυτερίου.
Β’ ΤΙΜ α:6 Διά την οποίαν αιτίαν σε υπενθυμίζω να αναζωπυρής το χάρισμα του Θεού, το οποίον είναι εν σοί διά της επιθέσεως των χειρών μου. 7 Διότι δεν έδωκεν εις ημάς ο Θεός πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού.
(1) Λόγος σοφίας
Α’ ΒΑΣ γ:12 ιδού, έκαμα κατά τους λόγους σου· ιδού, έδωκα εις σε καρδίαν σοφήν και συνετήν, ώστε δεν εστάθη πρότερόν σου όμοιός σου, ουδέ μετά σε θέλει αναστηθή όμοιός σου.
Β’ ΣΑΜ κγ:2 Πνεύμα Κυρίου ελάλησε δι’ εμού, και ο λόγος αυτού ήλθεν επί της γλώσσης μου.
ΜΑΤΘ ι:20 Επειδή σείς δεν είσθε οι λαλούντες, αλλά το Πνεύμα του Πατρός σας το οποίον λαλεί εν υμίν.
ΠΡΑΞ δ:31 Μετά δε την δέησιν αυτών, εσείσθη ο τόπος όπου ήσαν συνηγμένοι· και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ελάλουν τον λόγον του Θεού μετά παρρησίας.
ΠΡΑΞ ς:10 και δεν ηδύναντο να αντισταθώσιν εις την σοφίαν και εις το πνεύμα με το οποίον ελάλει.
(2) Λόγος γνώσεως
ΙΩΑΝ ιδ:26 Ο δε Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, το οποίον θέλει πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματί μου, εκείνος θέλει σας διδάξει πάντα, και θέλει σας υπενθυμίσει πάντα όσα είπον προς εσάς.
ΠΡΑΞ ιη:24 Ιουδαίος δε τις ονόματι Απολλώς, Αλεξανδρεύς το γένος, ανήρ λόγιος, κατήντησεν εις Έφεσον, όστις ήτο δυνατός εν ταις γραφαίς.
ΚΟΛ β:3 …εν τω οποίω είναι κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως
(3) Πίστις
ΠΡΑΞ ς:8 Ο δε Στέφανος, πλήρης πίστεως και δυνάμεως, έκαμνε τέρατα και σημεία μεγάλα εν τω λαώ.
ΙΑΚ ε:14 Ασθενεί τις μεταξύ σας; Ας προσκαλέση τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας και ας προσευχηθώσιν επ’ αυτόν, αλείψαντες αυτόν με έλαιον εν τω ονόματι του Κυρίου. Και η μετά πίστεως ευχή θέλει σώσει τον πάσχοντα, και ο Κύριος θέλει εγείρει αυτόν…»
(4) Χαρίσματα ιαμάτων
ΠΡΑΞ γ:6 Ο δε Πέτρος είπεν, Αργύριον και χρυσίον εγώ δεν έχω· αλλ’ ότι έχω, τούτο σοι δίδω· Εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, σηκώθητι και περιπάτει.
ΠΡΑΞ θ:34 Και είπεν προς αυτόν ο Πέτρος, Αινέα, σε θεραπεύει Ιησούς ο Χριστός·σηκώθητι, και στρώσον την κλίνην σου. Και ευθύς εσηκώθη.
ΠΡΑΞ θ:40 Ο δε Πέτρος εκβαλών έξω πάντας, εγονάτισε και προσηυχήθη· και στραφείς προς το σώμα, είπε, Ταβιθά, ανάστηθι. Η δε ήνοιξε τους οφθαλμούς αυτής, και ιδούσα τον Πέτρον ανεκάθισεν.
ΠΡΑΞ κη:8 Συνέβη δε να ήναι κατάκειτος ο πατήρ του Ποπλίου πάσχων πυρετόν και δυσεντερίαν· προς τον οποίον εισελθών ο Παύλος και προσευχηθείς, επέθεσεν επ’ αυτόν τας χείρας, και ιάτρευσεν αυτόν. 9 Τούτου λοιπόν γενομένου, και οι λοιποί όσοι είχον ασθενείας εν τη νήσω, προσήρχοντο και εθεραπεύοντο….
Α’ ΚΟΡ ιβ:30 Μη πάντες έχουσι χαρίσματα ιαμάτων;
(5) Ενέργειαι θαυμάτων
ΠΡΑΞ ε:12 Πολλά δε σημεία και τέρατα εγίνοντο εν τω λαώ διά των χειρών των αποστόλων·
ΠΡΑΞ ις:18 Τούτο δε έκαμνεν επί πολλάς ημέρας. Βαρυνθείς δε ο Παύλος, και στραφείς, είπε προς το πνεύμα, Προστάζω σε εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού να εξέλθης απ’ αυτής. Και εξήλθε την αυτήν ώραν.
Β’ ΚΟΡ ιβ:12 Τα μεν σημεία του αποστόλου ενηργήθησαν μεταξύ σας εν πάση υπομονή, διά θαυμάτων και τεραστίων και δυνάμεων
(6) Προφητεία
ΑΡΙΘ ια:29 Και είπε προς αυτόν ο Μωϋσής, Ζηλοτυπείς υπέρ εμού; είθε πάς ο λαός του Κυρίου να ήσαν προφήται, και ο Κύριος να επέθετεν επ’ αυτούς το πνεύμα αυτού!
Α’ ΣΑΜ θ:9 ο σήμερον προφήτης εκαλείτο το πάλαι ο βλέπων.
Β’ ΣΑΜ κγ:2 Πνεύμα Κυρίου ελάλησε δι’ εμού, και ο λόγος αυτού ήλθεν επί της γλώσσης μου.
ΙΕΡ α:5 Πριν σε μορφώσω εν τη κοιλία σε εγνώρισα· και πριν εξέλθης εκ της μήτρας σε ηγίασα· προφήτην εις τα έθνη σε κατέστησα.
ΙΕΡ β:2 Ύπαγε και βόησον εις τα ώτα της Ιερουσαλήμ, λέγων, Ούτω λέγει Κύριος·
ΛΟΥΚ β:36 Και υπήρχε τις Άννα προφήτις, …
ΠΡΑΞ ια:27 Εν εκείναις δε ταις ημέραις κατέβησαν από Ιεροσολύμων προφήται εις Αντιόχειαν. 28 Σηκωθείς δε είς εξ αυτών ονόματι Άγαβος, εφανέρωσε διά του Πνεύματος, ότι έμελλε να γείνη πείνα καθ’ όλην την οικουμένην· ήτις και έγεινεν επί Κλαυδίου Καίσαρος.
ΠΡΑΞ ιε:32 Ο Ιούδας δε και ο Σίλας όντες και αυτοί προφήται, παρηγόρησαν τους αδελφούς διά λόγων πολλών, και επεστήριξαν αυτούς.
ΠΡΑΞ κα:9 Είχε δε ούτος {ο Φίλιππος} τέσσαρας θυγατέρας παρθένους αίτινες προεφήτευον.
ΠΡΑΞ κα:10 Και ενώ διετρίβομεν εκεί ημέρας πολλάς, κατέβη από της Ιουδαίας προφήτης τις ονόματι Άγαβος· 11 Και ελθών προς ημάς, έλαβε την ζώνην του Παύλου, και δέσας τας χείρας εαυτού και τους πόδας, είπε, Ταύτα λέγει το Πνεύμα το Άγιον, Τον άνδρα του οποίου είναι η ζώνη αύτη, ούτω θέλουσι δέσει εν Ιερουσαλήμ οι Ιουδαίοι, και θέλουσι παραδώσει εις τας χείρας των εθνών.
ΡΩΜ ιβ:6 Έχοντες δε χαρίσματα διάφορα κατά την δοθείσαν εις ημάς χάριν· είτε προφητείαν, ας προφητεύωμεν κατά την αναλογίαν της πίστεως. …
Α’ ΚΟΡ ια:4 Πάς ανήρ προσευχόμενος ή προφητεύων, εάν έχη κεκαλυμμένην την κεφαλήν, καταισχύνει την κεφαλήν εαυτού.
Α’ ΚΟΡ ιγ:9 Διότι κατά μέρος γινώσκομεν, και κατά μέρος προφητεύομεν·
Α’ ΚΟΡ ιδ:1 Ακολουθείτε την αγάπην· και ζητείτε μετά ζήλου τα πνευματικά, μάλλον δε το να προφητεύητε· 2 Διότι ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον λαλεί προς τον Θεόν· διότι ουδείς ακούει αυτόν, αλλά με το πνεύμα αυτού λαλεί μυστήρια· 3 ο δε προφητεύων, λαλεί προς ανθρώπους εις οικοδομήν και προτροπήν και παρηγορίαν. 4 Ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον, εαυτόν οικοδομεί· ο δε προφητεύων, την εκκλησίαν οικοδομεί. 5 Θέλω δε πάντες να λαλήτε γλώσσας, μάλλον δε να προφητεύητε· διότι ο προφητεύων είναι μεγαλήτερος παρά ο λαλών γλώσσας, εκτός εάν διερμηνεύη, διά να λάβει οικοδομήν η εκκλησία. 6 Και τώρα, αδελφοί, εάν έλθω προς εσάς λαλών γλώσσας, τι θέλω σας ωφελήσει, εάν δεν σας λαλήσω με αποκάλυψιν, ή με γνώσιν, ή με προφητείαν, ή με διδαχήν; 7 Και τα άψυχα όσα δίδουσι φωνήν, είτε αυλός είτε κιθάρα, εάν δεν δώσωσι διακεκριμένους τους φθόγγους, πώς θέλει γνωρισθή το αυλούμενον, ή το κιθαριζόμενον; 8 Διότι, εάν η σάλπιγξ δώση φωνήν ασαφή, τις θέλει ετοιμασθή εις πόλεμον; 9 Ούτω και σείς, εάν δεν δώσητε διά της γλώσσης φωνήν ευκατάληπτον, πώς θέλει γνωρισθή το λαλούμενον; διότι θέλετε λαλεί εις τον αέρα. 10 Τόσα είδη φωνών είναι τυχόν εν τω κόσμω, και ουδέν εξ αυτών είναι ασήμαντον. 11 Εάν λοιπόν δεν γνωρίσω την σημασίαν της φωνής, θέλω είσθαι προς τον λαλούντα βάρβαρος, και ο λαλών βάρβαρος προς εμέ. 12 Ούτω και σείς, επειδή είσθε ζηλωταί εν αυτοίς προς την οικοδομήν της εκκλησίας. 13 Διά τούτο ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον, ας προσεύχηται διά να γείνη ικανός να διερμηνεύη. …. 22 Ώστε αι γλώσσαι είναι διά σημείον, ουχί προς τους πιστεύοντας, αλλά προς τους απίστους· η προφητεία όμως είναι ουχί προς τους απίστους, αλλά προς τους πιστεύοντας. 23 Εάν λοιπόν συνέλθη η εκκλησία όλη επί το αυτό, και λαλώσι πάντες γλώσσας αγνωρίστους, εισέλθωσι δε ιδιώται ή άπιστοι, Δεν θέλουσιν ειπεί ότι είσθε μαινόμενοι; 24 Αλλ’ εάν πάντες προφητεύωσιν, εισέλθη δε τις άπιστος ή ιδιώτης, ελέγχεται υπό πάντων, ανακρίνεται υπό πάντων· 25 και ούτω τα κρυπτά της καρδίας αυτού γίνονται φανερά· και ούτω πεσών κατά πρόσωπον, θέλει προσκυνήσει τον Θεόν, κηρύττων ότι ο Θεός είναι τωόντι εν μέσω ημών. 26 Τί πρέπει λοιπόν αδελφοί; Όταν συνέρχησθε, έκαστος υμών ψαλμόν έχει, διδαχήν έχει, γλώσσαν έχει, αποκάλυψιν έχει, ερμηνείαν έχει· πάντα ας γίνονται προς οικοδομήν· … 29 Προφήται δε ας λαλώσι δύο ή τρείς, και οι άλλοι ας διακρίνωσιν 30 Εάν δε έλθη αποκάλυψις εις άλλον καθήμενον, ο πρώτος ας σιωπά. 31 Διότι δύνασθε ο είς μετά τον άλλον να προφητεύητε πάντες, διά να μανθάνωσι πάντες, και πάντες να παρηγορώνται. 32 Και τα πνεύματα των προφητών υποτάσσονται εις τους προφήτας· 33 διότι ο Θεός δεν είναι ακαταστασίας, αλλ’ ειρήνης, καθώς εν πάσαις ταις εκκλησίαις των αγίων…. 39 Ώστε, ζητείτε μετά ζήλου το προφητεύειν, και το λαλείν γλώσσας μή εμποδίζετε. 40 Πάντα δε ας γίνονται ευσχημόνως και κατά τάξιν.
ΕΦΕΣ δ:11 Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους….
Α’ ΘΕΣ ε:20 Προφητείας μή εξουθενείτε.
Β’ ΠΕΤ α:20 τούτο πρώτον εξεύροντες ότι ουδεμία προφητεία της γραφής, γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως, 21 Διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ’ υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.
(7) Διακρίσεις πνευμάτων
ΠΡΑΞ ε:3 Είπε δε ο Πέτρος, Ανανία, διά τί εγέμισεν ο Σατανάς την καρδίαν σου, ώστε να ψευσθής εις το Πνεύμα το Άγιον …
(8) Είδη γλωσσών
ΜΑΡΚ ις:17 Σημεία δε εις τους πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί ταύτα, Εν τω ονόματί μου θέλουσιν εκβάλλει δαιμόνια· θέλουσι λαλεί νέας γλώσσας· …
Α’ ΚΟΡ ιδ:1 Ακολουθείτε την αγάπην· και ζητείτε μετά ζήλου τα πνευματικά, μάλλον δε το να προφητεύητε· 2 Διότι ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον λαλεί προς τον Θεόν· διότι ουδείς ακούει αυτόν, αλλά με το πνεύμα αυτού λαλεί μυστήρια· 3 ο δε προφητεύων, λαλεί προς ανθρώπους εις οικοδομήν και προτροπήν και παρηγορίαν. 4 Ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον, εαυτόν οικοδομεί· ο δε προφητεύων, την εκκλησίαν οικοδομεί. 5 Θέλω δε πάντες να λαλήτε γλώσσας, μάλλον δε να προφητεύητε· διότι ο προφητεύων είναι μεγαλήτερος παρά ο λαλών γλώσσας, εκτός εάν διερμηνεύη, διά να λάβει οικοδομήν η εκκλησία. 6 Και τώρα, αδελφοί, εάν έλθω προς εσάς λαλών γλώσσας, τι θέλω σας ωφελήσει, εάν δεν σας λαλήσω με αποκάλυψιν, ή με γνώσιν, ή με προφητείαν, ή με διδαχήν; 7 Και τα άψυχα όσα δίδουσι φωνήν, είτε αυλός είτε κιθάρα, εάν δεν δώσωσι διακεκριμένους τους φθόγγους, πώς θέλει γνωρισθή το αυλούμενον, ή το κιθαριζόμενον; 8 Διότι, εάν η σάλπιγξ δώση φωνήν ασαφή, τις θέλει ετοιμασθή εις πόλεμον; 9 Ούτω και σείς, εάν δεν δώσητε διά της γλώσσης φωνήν ευκατάληπτον, πώς θέλει γνωρισθή το λαλούμενον; διότι θέλετε λαλεί εις τον αέρα. 10 Τόσα είδη φωνών είναι τυχόν εν τω κόσμω, και ουδέν εξ αυτών είναι ασήμαντον. 11 Εάν λοιπόν δεν γνωρίσω την σημασίαν της φωνής, θέλω είσθαι προς τον λαλούντα βάρβαρος, και ο λαλών βάρβαρος προς εμέ. 12 Ούτω και σείς, επειδή είσθε ζηλωταί εν αυτοίς προς την οικοδομήν της εκκλησίας. 13 Διά τούτο ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον, ας προσεύχηται διά να γείνη ικανός να διερμηνεύη. 14 Διότι εάν προσεύχομαι με γλώσσαν αγνώριστον, το πνεύμα μου προσεύχεται, αλλ’ ο νούς μου είναι ακαρποφόρητος. 15 Τι πρέπει λοιπόν; Θέλω προσευχηθή με το πνεύμα, θέλω δε προσευχηθή και με τον νούν· Θέλω ψάλλει με το πνεύμα, θέλω δε ψάλλει και με τον νούν. 16 Διότι εάν δοξολογήσης με το πνεύμα, εκείνος όστις έχει τάξιν ιδιώτου, πώς θέλει ειπεί το Αμήν εις την ευχαριστίαν σου, μή εξεύρων τι λέγεις; 17 Διότι συ μεν καλώς ευχαριστείς, ο άλλος όμως δεν οικοδομείται. 18 Ευχαριστώ εις τον Θεόν μου, ότι λαλώ πλειοτέρας γλώσσας παρά πάντας υμάς· 19 πλήν εν τη εκκλησία πέντε λόγους προτιμώ να λαλήσω διά του νοός μου, δια να κατηχήσω και άλλους, παρά μυρίους λόγους με γλώσσαν αγνώριστον… 22 Ώστε αι γλώσσαι είναι διά σημείον, ουχί προς τους πιστεύοντας, αλλά προς τους απίστους· η προφητεία όμως είναι ουχί προς τους απίστους, αλλά προς τους πιστεύοντας. 23 Εάν λοιπόν συνέλθη η εκκλησία όλη επί το αυτό, και λαλώσι πάντες γλώσσας αγνωρίστους, εισέλθωσι δε ιδιώται ή άπιστοι, δεν θέλουσιν ειπεί ότι είσθε μαινόμενοι; 24 Αλλ’ εάν πάντες προφητεύωσιν, εισέλθη δε τις άπιστος ή ιδιώτης, ελέγχεται υπό πάντων, ανακρίνεται υπό πάντων· 25 και ούτω τα κρυπτά της καρδίας αυτού γίνονται φανερά· και ούτω πεσών κατά πρόσωπον, θέλει προσκυνήσει τον Θεόν, κηρύττων ότι ο Θεός είναι τωόντι εν μέσω ημών. 26 Τί πρέπει λοιπόν αδελφοί; Όταν συνέρχησθε, έκαστος υμών ψαλμόν έχει, διδαχήν έχει, γλώσσαν έχει, αποκάλυψιν έχει, ερμηνείαν έχει· πάντα ας γίνονται προς οικοδομήν· 27 εάν τις λαλεί γλώσσαν αγνώριστον, ας κάμωσι τούτο ανά δύο, ή το περισσότερον ανά τρείς, και εκ διαδοχής· και είς ας διερμηνεύη· 28 αλλ’ εάν δεν είναι διερμηνευτής, ας σιωπά εν τη εκκλησία· ας λαλεί δε προς εαυτόν και προς τον Θεόν. … 39 Ώστε, ζητείτε μετά ζήλου το προφητεύειν, και το λαλείν γλώσσας μή εμποδίζετε. 40 Πάντα δε ας γίνονται ευσχημόνως και κατά τάξιν.
(9) Ερμηνεία γλωσσών
Α’ ΚΟΡ ιδ:5 Θέλω δε πάντες να λαλήτε γλώσσας, μάλλον δε να προφητεύητε· Διότι ο προφητεύων είναι μεγαλήτερος παρά ο λαλών γλώσσας, εκτός εάν διερμηνεύη, διά να λάβει οικοδομήν η εκκλησία. 6 Και τώρα, αδελφοί, εάν έλθω προς εσάς λαλών γλώσσας, τί θέλω σας ωφελήσει, εάν δεν σας λαλήσω με αποκάλυψιν, ή με γνώσιν, ή με προφητείαν, ή με διδαχήν; 7 Και τα άψυχα όσα δίδουσι φωνήν, είτε αυλός είτε κιθάρα, εάν δεν δώσωσι διακεκριμένους τους φθόγγους, πώς θέλει γνωρισθή το αυλούμενον, ή το κιθαριζόμενον; 8 Διότι, εάν η σάλπιγξ δώση φωνήν ασαφή, τις θέλει ετοιμασθή εις πόλεμον; 9 Ούτω και σείς, εάν δεν δώσητε διά της γλώσσης φωνήν ευκατάληπτον, πώς θέλει γνωρισθή το λαλούμενον; διότι θέλετε λαλεί εις τον αέρα. 10 Τόσα είδη φωνών είναι τυχόν εν τω κόσμω, και ουδέν εξ αυτών είναι ασήμαντον. 11 Εάν λοιπόν δεν γνωρίσω την σημασίαν της φωνής, θέλω είσθαι προς τον λαλούντα βάρβαρος, και ο λαλών βάρβαρος προς εμέ. 12 Ούτω και σείς, επειδή είσθε ζηλωταί εν αυτοίς προς την οικοδομήν της εκκλησίας. 13 Διά τούτο ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον, ας προσεύχηται διά να γείνη ικανός να διερμηνεύη. 14 Διότι εάν προσεύχομαι με γλώσσαν αγνώριστον, το πνεύμα μου προσεύχεται, αλλ’ ο νούς μου είναι ακαρποφόρητος. 15 Τι πρέπει λοιπόν; Θέλω προσευχηθή με το πνεύμα, θέλω δε προσευχηθή και με τον νούν· Θέλω ψάλλει με το πνεύμα, θέλω δε ψάλλει και με τον νούν. 16 Διότι εάν δοξολογήσης με το πνεύμα, εκείνος όστις έχει τάξιν ιδιώτου, πώς θέλει ειπεί το Αμήν εις την ευχαριστίαν σου, μή εξεύρων τι λέγεις; 17 Διότι συ μεν καλώς ευχαριστείς, ο άλλος όμως δεν οικοδομείται. 18 Ευχαριστώ εις τον Θεόν μου, ότι λαλώ πλειοτέρας γλώσσας παρά πάντας υμάς· 19 πλήν εν τη εκκλησία πέντε λόγους προτιμώ να λαλήσω διά του νοός μου, δια να κατηχήσω και άλλους, παρά μυρίους λόγους με γλώσσαν αγνώριστον. … 26 Τί πρέπει λοιπόν αδελφοί; Όταν συνέρχησθε, έκαστος υμών ψαλμόν έχει, διδαχήν έχει, γλώσσαν έχει, αποκάλυψιν έχει, ερμηνείαν έχει· πάντα ας γίνονται προς οικοδομήν· 27 εάν τις λαλεί γλώσσαν αγνώριστον, ας κάμωσι τούτο ανά δύο, ή το περισσότερον ανά τρείς, και εκ διαδοχής· και είς ας διερμηνεύη· 28 αλλ’ εάν δεν είναι διερμηνευτής, ας σιωπά εν τη εκκλησία· ας λαλεί δε προς εαυτόν και προς τον Θεόν.
Βλασφημία του Αγίου Πνεύματος (back)
ΜΑΤΘ ιβ:31 Δια τούτο σας λέγω, Πάσα αμαρτία και βλασφημία θέλει συγχωρηθή εις τους ανθρώπους· η κατά του Πνεύματος όμως βλασφημία δεν θέλει συγχωρηθή εις τους ανθρώπους. 32 Και όστις είπη λόγον κατά του Υιού του ανθρώπου, θέλει συγχωρηθή εις αυτόν· όστις όμως είπη κατά του Πνεύματος του Αγίου, δεν θέλει συγχωρηθή εις αυτόν, ούτε εν τούτω τω αιώνι, ούτε εν τω μέλλοντι.
Α’ ΙΩΑ ε:16 Εάν τις ίδη τον αδελφόν αυτού αμαρτάνοντα αμαρτίαν ουχί θανάσιμον, θέλει ζητήσει· και ο Θεός θέλει δώσει εις αυτόν ζωήν, εις τους αμαρτάνοντας ουχί θανασίμως. Είναι αμαρτία θανάσιμος, δεν λέγω περί εκείνης να ερωτήση.
Άρθρο από την εφημερίδα Χριστιανισμός (Δ. Μάστορης) (back)
«Όχι με δύναμη ούτε με ισχύ, αλλά με το Πνεύμα μου, λέει ο Κύριος των δυνάμεων» (Ζαχαρίας 4:6β)
Αναγέννηση από το Πνεύμα
Ο άνθρωπος που είναι μακριά από τον Θεό, έχει την ευκαιρία να συνειδητοποιήσει ποια είναι η θέση του μέσα από τους ελέγχους του Αγίου Πνεύματος: «όταν έρθει εκείνος [Παράκλητος], θα ελέγξει τον κόσμο για αμαρτία, …» (βλ.Ιωάννης 16:7-11). Όταν ο άνθρωπος εκζητήσει τη σωτήρια χάρη του Χριστού, το Άγιο Πνεύμα παίζει καίριο ρόλο στην αναγέννησή του: «Αποκρίθηκε ο Ιησούς: Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από νερό και Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει μέσα στη βασιλεία του Θεού» (βλ. Ιωάννης 3:5-8, Τίτο 3:4-6).
Βάπτιση στο Πνεύμα
Η βάπτιση στο Άγιο Πνεύμα ως εκπλήρωση της επαγγελίας του αψευδούς Θεού (Ιωήλ 2:28-29) αλλά και της υπόσχεσης του σωτήρα Χριστού (Ιωάννης 16:7, Πράξεις 1:5) είναι ένα διακριτό γεγονός που ο μαθητής του Χριστού μπορεί και πρέπει να απολαύσει για να ζει στην πληρότητα της Χριστιανικής ζωής αλλά και της δύναμης στην υπηρεσία του Κυρίου του (Πράξεις 1:8).
Ζωή στο Πνεύμα
Για τον αναγεννημένο άνθρωπο, το έργο του Αγίου Πνεύματος οδηγεί στην ανανέωση τού νου του και στον συνολικό μετασχηματισμό του (Ρωμαίους 12:2). Για τον Χριστιανό που ζει την αληθινά Πνευματική ζωή οι σκέψεις, οι συνομιλίες και η συμπεριφορά του Χριστιανού είναι πνευματικές και προσφέρουν λατρεία στο Θεό και οικοδομή στους γύρω του. Διαβάζουμε, «…εκείνοι που ζουν σύμφωνα με το Πνεύμα, [φρονούν] αυτά που ζητάει το Πνεύμα» (Ρωμαίους 8:5).
Περπάτημα στο Πνεύμα
Η χριστιανική ζωή παρομοιάζεται συχνά με ταξίδι και η λέξη περπάτημα, στη Γραφή, είναι συχνά ισοδύναμη με τη ζωή (βλ. πχ., Μάρκος 7:5, Ρωμαίους 4:12, 6:4,8:1). Το Άγιο Πνεύμα όχι μόνο διδάσκει στον Χριστιανό την αλήθεια του Θεού αλλά και τον βοηθάει πρακτικά να εφαρμόσει την αλήθεια αυτή στη καθημερινή του ζωή, κατοικώντας ο ίδιος ο Παράκλητος μέσα στον άνθρωπο. Ο απ. Παύλος γράφει, «…Περπατάτε σύμφωνα με το Πνεύμα» και «…ας περπατάμε… σύμφωνα με το Πνεύμα» (Γαλ 5:16, 25β).
Καρποφορία στο Πνεύμα
Το αποτέλεσμα της γνήσιας Χριστιανικής ζωής που είναι παραδομένη στις επιρροές και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, είναι η πλούσια καρποφορία στις Πνευματικές αρετές που βέβαια είναι συνυφασμένες με την προσωπικότητα του Κυρίου Ιησού. Διαβάζουμε, «Ο καρπός, όμως, του Πνεύματος είναι: Αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια» (Γαλ 5:22).
Νίκες στο Πνεύμα
Το Άγιο Πνεύμα συμβάλει καθοριστικά στη νικηφόρα Πνευματική ζωή ενδυναμώνοντας τον Χριστιανό ώστε να μπορεί να αντισταθεί στις πράξεις της σάρκας, και να ζήσει μια ζωή πίστης, αγάπης και υπακοής τώρα, και μια ζωή δόξας στην παρουσία το Θεού έπειτα. Διαβάζουμε, «Επειδή, αν ζείτε σύμφωνα με τη σάρκα, πρόκειται να πεθάνετε, αν, όμως, διαμέσου του Πνεύματος, θανατώνετε τις πράξεις του σώματος, θα ζήσετε» (Ρωμ 8:13).
Καθοδήγηση από το Πνεύμα
Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί από μόνος του βρει τον δρόμο για τον ουρανό ούτε και να τον περπατήσει χωρίς τη βοήθεια του Θεού μέσα από το έργο του Χριστού. Το Άγιο Πνεύμα είναι ο ισχυρός βοηθός κάθε στιγμή για να φωτίσει, να ενισχύσει και να καθοδηγήσει τους αληθινούς μαθητές του Χριστού. Διαβάζουμε, «Επειδή, όσοι διοικούνται από το Πνεύμα του Θεού, αυτοί είναι γιοι του Θεού» (Ρωμ 8:14).
Χαρίσματα από το Πνεύμα
Το άγιο Πνεύμα έχει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή και το έργο της εκκλησίας καθώς είναι Αυτός που δίνει τα Πνευματικά χαρίσματα: «Υπάρχουν διαιρέσεις χαρισμάτων, το Πνεύμα όμως είναι το ίδιο… και όλα αυτά τα ενεργεί το ένα και το ίδιο Πνεύμα, που διανέμει, ξεχωριστά σε κάθε έναν, όπως αυτό θέλει» (Α’ Κορ 12:4, 11).
Συμπαράσταση από το Πνεύμα
Το Άγιο Πνεύμα συμπαρίσταται στις αδυναμίες και τις ανάγκες των πιστών εδώ στη γη όπως διαβάζουμε, «Παρόμοια, όμως, και το Πνεύμα συμβοηθάει στις ασθένειές μας… ικετεύει για χάρη μας με στεναγμούς αλάλητους…» (Ρωμ 8:26-27).
Πατερικά κείμενα (back)
περ. 160 μ.Χ. Ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας έγραψε: «Διότι τα προφητικά χαρίσματα παραμένουν σε εμάς, ακόμη και μέχρι τον παρόντα καιρό» και «Μπορείτε να δείτε και τώρα ανάμεσά μας γυναίκες και άντρες, οι οποίοι κατέχουν χαρίσματα του πνεύματος του Θεού».
175 μ.Χ. -Ο Ειρηναίος στην πραγματεία του Κατά Αιρέσεων μιλά για εκείνους «οι οποίοι μέσω του Πνεύματος μιλούν όλα τα είδη των γλωσσών».
περ. 230 μ.Χ. -Ο Νοβατιανός είπε “Αυτός είναι Εκείνος που τοποθετεί προφήτες στην Εκκλησία, καθοδηγεί δασκάλους, κατευθύνει τις γλώσσες, δίνει δυνάμεις και θεραπείες, κάνει θαυμαστά έργα, ακόμα διακρίνει τα πνεύματα, εξασφαλίζει ικανότητες διακυβέρνησης, προτείνει συμβουλές, και διαταγές και τακτοποιεί οποιοδήποτε άλλο από τα χαρίσματα. Έτσι να πράττετε στην Εκκλησία του Κυρίου παντού, και σε όλα, να τελειοποιήστε και να ολοκληρώνεστε.”
περ. 340 μ.Χ. -Ο Ιλάριος του Πουατιέ έγραψε “Ο Θεός έχει θέσει στην Εκκλησία, πρώτα τους αποστόλους… δεύτερον τους προφήτες… τρίτον τους διδασκάλους… έπειτα τις δυνατές ενέργειες, μεταξύ των οποίων είναι η θεραπεία των ασθενειών… και τα χαρίσματα είτε της ομιλίας είτε της ερμηνείας των διαφορετικών ειδών γλωσσών.”
12ος αι. – Η καθηγήτρια και μετέπειτα ηγουμένη Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν ήταν γνωστό πως μιλούσε και υμνούσε σε ξένες γλώσσες. Τα πνευματικά τραγούδια της αναφέρθηκαν από τους συγχρόνους της ως “εν Πνεύματι συναυλίες”
14ος αι. Οι Μοραβοί, αναφέρεται από τους δυσφημιστές τους ότι μιλούσαν σε ξένες γλώσσες
17ος αι. –Στη Γαλλία, οι Καμισάρδοι μίλησαν σε γλώσσες που ήταν άγνωστες.
17ος αι. – Πρώιμοι Κουάκεροι, όπως ο Edward Burrough, κάνουν αναφορά για ομιλίες σε ξένες γλώσσες στις συναντήσεις τους: “Μιλήσαμε με νέες γλώσσες, δεδομένου ότι ο Κύριός μας έδωσε την έκφραση, και το Πνεύμα Του μας οδήγησε.”.
18ος αι. – Τζον Γουέσλεϊ και Εκκλησία των Μεθοδιστών. Ο Γουέσλεϊ διέδωσε την ανανέωση σε ολόκληρη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, όπου και έλαβαν χώρο πολλά θαυμαστά γεγονότα όπως η ομιλία σε ξένες γλώσσες.
19ος αι. -Έντουαρντ Ίρβινγκ και Καθολική Αποστολική Εκκλησία. Ο Έντουαρντ Ίρβινγκ, ένας επίσκοπος στην Εκκλησία της Σκωτίας, γράφει για μια γυναίκα που «μιλούσε… με υπεράνθρωπη δύναμη, σε μια άγνωστη γλώσσα, προς μεγάλη κατάπληξη όλων όσων την άκουσαν, και προς μεγάλη οικοδομή και απόλαυσή των ενεργειών του Θεού”. Ο Ίρβινγκ περαιτέρω δήλωσε ότι “οι γλώσσες είναι ένα βασικό μέσο για την προσωπική οικοδομή, όσο και αν μπορεί αυτό να φαίνεται μυστήριο σε μας.”
20ος αι. –Οι Πεντηκοστιανοί γλωσσολαλούν σε μεγάλη κλίμακα.
δεκαετία του 1910 – Πρώιμος Πεντηκοστιανισμός – Οι πρώιμοι Πεντηκοστιανοί μίλησαν σε ξένες γλώσσες. Βασική είναι η Αναζωπύρωση της Οδού Αζούσα.
δεκαετία του 1960 -Χαρισματικό κίνημα – Νότιοι Βαπτιστές, Λουθηρανοί, Καθολικοί, Μεθοδιστές κ.α. από σχεδόν κάθε θρησκευτικά υπόβαθρο και έθνος δοκίμασαν την γλωσσολαλιά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στον Πεντηκοστιανισμό και το Χαρισματικό κίνημα, τονίζονται οι αναφορές της Καινής Διαθήκης για την γλωσσολαλιά και κυριαρχεί η πίστη ότι το Άγιο Πνεύμα «δίνει» στους χριστιανούς την ομιλία σε ξένες γλώσσες και ότι η πρακτική αυτή είναι ένα από τα χαρίσματα του Πνεύματος. Η ομιλία σε ξένες γλώσσες θεωρείται έτσι εκδήλωση της καθοδήγησης -ή για άλλους, της βάπτισης- κάποιου από το Πνεύμα.
Σύμφωνα με πειράματα και έρευνες που έχουν γίνει από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, όταν κάποιος γλωσσολαλεί έχει ήρεμο τον λοβό του εγκεφάλου που αντιστοιχεί στην ομιλία (ενώ φυσιολογικά κατά την ομιλία ο συγκεκριμένος λοβός πάλλεται). Οι Πεντηκοστιανοί και οι Χαρισματικοί υποστηρίζουν πως τα αποτελέσματα των ερευνών του Πανεπιστημίου έρχονται σε απόλυτη αρμονία με την Αγία Γραφή, στην οποία ο Παύλος αναφέρει: “Αν προσεύχομαι σε ακατανόητη γλώσσα, προσεύχεται το πνεύμα μου, ο νους μου όμως μένει αμέτοχος”.
Η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν απορρίπτει τη γλωσσολαλιά αλλά τη θεωρεί ως ένα από τα ελάσσονα ατομικά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, το οποίο έχει πάψει να υφίσταται καθώς εκπλήρωσε το σκοπό του κατά την καινοδιαθηκική περίοδο.
ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ, 950-1022 μ.Χ.
Λόγος Ηθικός 10ς, Παράγραφος 330-500: “Ας μη πει κάποιος, Εγώ επήρα το Χριστό με το άγιο βάπτισμα και τον έχω” διότι έχει γραφεί,
Πραξ 8:14 Ακούσαντες δε οι απόστολοι οι εν Ιεροσολύμοις ότι η Σαμάρεια εδέχθη τον λόγον του Θεού, απέστειλαν προς αυτούς τον Πέτρον και Ιωάννην· 15 Οίτινες καταβάντες προσηυχήθησαν περί αυτών διά να λάβωσι Πνεύμα Αγιον· 16 διότι δεν είχεν έτι επιπέσει επ' ουδένα εξ αυτών, αλλά μόνον ήσαν βεβαπτισμένοι εις το όνομα του Κυρίου Ιησού. 17 Τότε επέθετον τας χείρας επ' αυτούς, και ελάμβανον Πνεύμα Άγιον.
Είδες πως συμβαίνει ώστε όλοι όσοι βαπτίζονται να μη παίρνουν αμέσως το Άγιο Πνεύμα; Εδιδάχθης τώρα από τους ιδίους τους αποστόλους ότι, και επίστευσαν μερικοί και εβαπτίσθησαν, εν τούτοις” είχαν ανάγκη μετά το βάπτισμα, προσευχής και χειροθεσίας για να λάβουν το Άγιο Πνεύμα…
Ας απομακρυνθούμε από την βλαβερά και αιρετική διδασκαλία και αντίληψη εκείνων που ισχυρίζονται ότι δεν φανερώνεται στις ημέρες μας η δόξα της Θεότητας του Κυρίου Ιησού Χριστού με την δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Αν δε κάποιος ισχυρίζεται ότι ο καθένας από μας τους πιστούς έλαβε και έχει το Πνεύμα κατά το τρόπον που δεν γνωρίζει ούτε το αισθάνεται, αυτός βλασφημεί, διότι ψεύτη κάνει τον Χριστό ο οποίος είπε,
Ιωα 7:38 όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η Γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού, 20 (Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος το οποίον έμελλον να λαμβάνωσιν οι πιστεύοντες εις αυτόν· διότι δεν ήτο έτι δεδομένον Πνεύμα Άγιον· επειδή ο Ιησούς έτι δεν εδοξάσθη.)