Ορισμός
Η φωτιά μπορεί να σβήσει αν την σκεπάσεις με κάποιο αντικείμενο ή αν ξεχάσεις να τη τροφοδοτήσεις με καύσιμη ύλη. Έτσι και η φωτιά του Πνεύματος μπορεί να σβήσει αν τη σκεπάσουμε με άλλα πράγματα του κόσμου αυτού, όπως η μέριμνα για πλουτισμό, η φιλοδοξία κλπ. Ακόμη, μπορεί να σβήσει αν ξεχάσουμε να την τροφοδοτούμε με καύσιμη ύλη, όπως η προσευχή, ο αγιασμός κλπ.
Έτσι μπορεί να χρειάζεται να την αναζωπυρώσουμε, δηλαδή να μεριμνήσουμε ώστε η φωτιά που κοντεύει να σβήσει, να "ξαναφουντώσει".
Το ίδιο ισχύει και στα πνευματικά. Κατά καιρούς, αφού δούμε ότι η φωτιά του Χριστού που καίει μέσα μας, κινδυνεύει να σβήσει, πρέπει να μεριμνήσουμε ώστε να ξαναφουντώσει και το πνεύμα μας να υπερισχύσει της σάρκας ξανά.
Η ακατάπαυστη θυσία
ΑΠΟΚ 3:14 Και προς τον άγγελον της εκκλησίας των Λαοδικέων γράψον· Ταύτα λέγει ο Αμήν, ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός, η αρχή της κτίσεως του Θεού. 15 Εξεύρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός· είθε να ήσο ψυχρός ή ζεστός· 16 ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου. 17 Διότι λέγεις ότι πλούσιος είμαι και επλούτησα και δεν έχω χρείαν ουδενός, και δεν εξεύρεις ότι συ είσαι ο ταλαίπωρος και ελεεινός και πτωχός και τυφλός και γυμνός· 18 συμβουλεύω σε να αγοράσης παρ' εμού χρυσίον δεδοκιμασμένον εκ πυρός διά να πλουτήσης, και ιμάτια λευκά διά να ενδυθής και να μη φανερωθή η αισχύνη της γυμνότητός σου, και χρίσον τους οφθαλμούς σου με κολλούριον διά να βλέπης. 19 Εγώ όσους αγαπώ, ελέγχω και παιδεύω· γενού λοιπόν ζηλωτής και μετανόησον.
Πριν έλθει η πλήρης ψυχρότητα στο πνεύμα του ανθρώπου και πριν απομακρυνθεί εντελώς από την αγάπη του Θεού, ο πιστός διανύει μία περίοδο χαλαρότητας και χλιαρότητας. Πρόκειται για μία περίοδο στη ζωή του πιστού που δεν ακούει τη φωνή του Θεού έντονα, έχει αρχίσει και χάνεται ο ζήλος για προσευχή, και η Αγία Γραφή του μπορεί να μένει στο τραπέζι πάνω για πολλές μέρες χωρίς να ανοιχτεί. Είναι μία περίοδος κατά την οποία ο άνθρωπος εύκολα πέφτει στις προτάσεις της αμαρτίας, καθώς έχει βγάλει την πανοπλία του, έχει χαμηλώσει την ασπίδα του και τα βέλη του εχθρού τον βρίσκουν κατάστηθα και τον πληγώνουν.
ΜΑΤΘ 24:12 και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή.
Όταν Λοιπόν ο άνθρωπος ανοίγει την πόρτα στην αμαρτία, δυστυχώς μπαίνει σε μία κατάσταση προοδευτικής απομάκρυνσης από τον Κύριο η οποία γίνεται όλο και πιο έντονη. Όσο η αμαρτία του αυξάνει, η αγάπη του για τον Θεό ψυχραίνει και ως φυσικό επακόλουθο, ψυχραίνει και η αγάπη του για την εκκλησία, για τους αδελφούς και για τους ανθρώπους. Ο πιστός κλείνεται και απομονώνεται μέσα σε ένα αμαρτωλό περιβάλλον και όσο απομακρύνεται από τον Θεό, τόσο πιο δύσκολο γίνεται για αυτόν να μετανοήσει και να επιστρέψει. Δεν υπάρχει όμως άλλος δρόμος. Πρέπει να βρούμε το θάρρος, την ενέργεια και τη βούληση να μετανοήσουμε και να επιστρέψουμε στα γόνατα της προσευχής.
Για να πείσει ο άνθρωπος τον εαυτό του να γονατίσει χρειάζεται αγώνας και εκεί ακριβώς έρχεται η προσωπική μας ευθύνη όπως θα τη δούμε και παρακάτω.
ΙΟΥΔ 1:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.
Το σβήσιμο του Πνεύματος
Α’ ΘΕΣ 5:19 Το Πνεύμα μη σβύνετε…
Ότι τείνει να μετριάσει το ζήλο της ευσέβειας στην ψυχή και να ψυχράνει τα συναισθήματά μας ώστε να κατασταθούμε κρύοι και άψυχοι στην υπηρεσία του Θεού, μπορεί να θεωρηθεί “σβήσιμο του Πνεύματος”. Σβήνουμε το Πνεύμα όταν παραμελούμε τη καλλιέργεια του Χριστιανικού χαρακτήρα, τον αγώνα της προσευχής και τη βαθιά μελέτη της Βίβλου. Η κοσμικότητα, η ματαιοδοξία, η ελαφρότητα, η φιλοδοξία, η υπερηφάνεια, η φιλαρέσκεια και η ανοχή σε ανάρμοστες σκέψεις, ακολουθούν το σβήσιμο του Πνεύματος.
Το πνεύμα δεν σβήνει από τη μία μέρα στην άλλη. Ο άνθρωπος απομακρύνεται από την φωτιά του Θεού σταδιακά και προοδευτικά. Η πνευματική κατάσταση της εκκλησίας της Λαοδικείας μας δίνει ένα αρνητικό παράδειγμα το οποίο πρέπει να αποφύγουμε με κάθε θυσία.
Η ακατάπαυστη θυσία
ΕΞΟΔ 29:38 Τούτο δε είναι εκείνο, το οποίον θέλεις προσφέρει επί του θυσιαστηρίου· δύο αρνία ενιαύσια την ημέραν διαπαντός. 39 το εν αρνίον θέλεις προσφέρει το πρωΐ, και το άλλο αρνίον θέλεις προσφέρει το δειλινόν· .... 41 και το δεύτερον αρνίον θέλεις προσφέρει το δειλινόν· κατά την προσφοράν της πρωΐας, και κατά την σπονδήν αυτής, θέλεις κάμει εις αυτό, εις οσμήν ευωδίας, θυσίαν γινομένην διά πυρός προς τον Κύριον. 42 τούτο θέλει είσθαι παντοτεινόν ολοκαύτωμα εις τας γενεάς σας παρά την θύραν της σκηνής του μαρτυρίου ενώπιον Κυρίου· όπου θέλω εμφανίζεσθαι εις σας, διά να λαλώ εκεί προς σε.
Η φωτιά του θυσιαστηρίου έπρεπε να καίει ακατάπαυστα. Ένα αρνί έπρεπε να θυσιαστεί το πρωί και ένα το βράδυ. Ο Θεός μας αποκαλύπτει με αυτό, ότι από το πρωί έως το βράδυ, αν δεν προσέξουμε να είμαστε πλήρεις Πνεύματος Αγίου, μπορεί η φωτιά του Θεού μέσα μας, να κινδυνέψει να μειωθεί σε ένταση.
Έτσι εννοούμε ότι ο πιστός πρέπει να προσεύχεται το πρωί πριν φύγει από το σπίτι, για να μπορεί να αντιμετωπίζει κάθε πνευματική πρόκληση που θα προκύψει. Ο πιστός όμως πρέπει να προσεύχεται και το βράδυ πριν πάει για ύπνο, ώστε να εξετάζει τα λάθη της μέρας που πέρασε και να ζητά συγχώρεση, ώστε "ο ήλιος να μη δύει επί τον παροργισμό του".
Αναζωπύρωση
ΑΣΜ 8:7 Ύδατα πολλά δεν δύνανται να σβέσωσι την αγάπην, ουδέ ποταμοί δύνανται να πνίξωσιν αυτήν· εάν τις δώση πάντα τα υπάρχοντα του οίκου αυτού διά την αγάπην, παντελώς θέλουσι καταφρονήσει αυτά.
Όταν ο πιστός είναι γεμάτος από το Πνεύμα του Θεού και την αγάπη του, καμία πρόκληση, δοκιμασία ή ποταμοί θλίψεων δεν μπορούν να σβήσουν τη φλόγα του Θεού μέσα μας, που μας πληροφορεί ότι είμαστε δικά του παιδιά και ότι Εκείνος ξέρει να μας φροντίζει. Η αγάπη του Θεού μέσα μας, διώχνει τον φόβο έξω και μακριά μας.
Μόνο ο Θεός μπορεί να αναζωογονεί το πνεύμα του ανθρώπου όταν ο πιστός παρασύρεται και πέφτει.
ΗΣΑ 57:15 Διότι ούτω λέγει ο Ύψιστος και ο Υπέρτατος, ο κατοικών την αιωνιότητα, του οποίου το όνομα είναι Ο Αγιος· Εγώ κατοικώ εν υψηλοίς και εν αγίω τόπω· και μετά του συντετριμμένου την καρδίαν και του ταπεινού το πνεύμα, διά να ζωοποιώ το πνεύμα των ταπεινών και να ζωοποιώ την καρδίαν των συντετριμμένων.
Τίποτα δεν γίνεται χωρίς το Πνεύμα
Μόνο όταν ο Θεός αναζωογονεί τον πνεύμα του πιστού και του δίνει εσωτερική δύναμη και πνεύμα βουλής, μπορεί ο άνθρωπος να εκτελεί το θέλημα του Θεού, να οικοδομεί την εκκλησία και να ευαγγελίζει με αποτελεσματικό τρόπο τους πλησίον του.
ΕΣΔ 9:9 Διότι δούλοι ήμεθα· και εν τη δουλεία ημών δεν εγκατέλιπεν ημάς ο Θεός ημών, αλλ' ηυδόκησε να εύρωμεν έλεος ενώπιον των βασιλέων της Περσίας, ώστε να δώση εις ημάς αναψυχήν, διά να ανεγείρωμεν τον οίκον του Θεού ημών και να ανορθώσωμεν τας ερημώσεις αυτού, και να δώση εις ημάς περιτείχισμα εν Ιούδα και εν Ιερουσαλήμ.
Η δική μας ευθύνη
Ναι, είναι ο Θεός που φέρνει την αναζωπύρωση, και είναι βέβαιο ότι χωρίς Εκείνον δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Παρόλα αυτά, είμαστε εμείς που πρέπει να ποθήσουμε την αναζωπύρωση και να την προκαλέσουμε με τον αγώνα της προσευχής μας. Ο Θεός πάντα θα απαντά στην καρδιακή μας προσευχή που γίνεται με ειλικρινή και ταπεινή διάθεση.
Β’ ΤΙΜ 1:6 Διά την οποίαν αιτίαν σε υπενθυμίζω να αναζωπυρής το χάρισμα του Θεού, το οποίον είναι εν σοι διά της επιθέσεως των χειρών μου·
Α’ ΤΙΜ 4:14 μη αμέλει το χάρισμα, το οποίον είναι εν σοι, το οποίον εδόθη εις σε διά προφητείας μετά επιθέσεως των χειρών του πρεσβυτερίου.
תגובות