ΓΙΟΓΚΑ

1. Ιστορικές και Θρησκευτικές Ρίζες της Γιόγκα

2. Η Σύγχρονη Κοσμική Γιόγκα

3. Είναι όντως διαχωρισμένη;

4. Τι λέει η Αγία Γραφή:

5. Συμπέρασμα

Πολλοί υποστηρίζουν ότι η γιόγκα μπορεί να εξασκηθεί ως σωματική ή νοητική δραστηριότητα εστιάζοντας στις διατάσεις, την σωματική ενδυνάμωση  και τη χαλάρωση, αλλά είναι δύσκολο να μην εμπλακούν οι θρησκευτικές και πνευματικές διαστάσεις της που προέρχονται από τον Ινδουισμό.

1. Ιστορικές και Θρησκευτικές Ρίζες της Γιόγκα

Η γιόγκα προήλθε από την αρχαία Ινδία και είναι βαθιά συνδεδεμένη με τη φιλοσοφία του Ινδουισμού, του Τζαϊνισμού και του Βουδισμού.

Οι παραδοσιακές μορφές της γιόγκα (όπως η Raja, η Bhakti ή η Jnana yoga) στις ρίζες τους δεν είναι απλώς άσκηση ή διατάσεις. Είναι πνευματική πρακτική του Ινδουισμού, σκοπός της οποίας είναι η ένωση με το «θεϊκό» ή την απελευθέρωση του εαυτού από την ύλη (moksha). 

Περιλαμβάνει:

• Διαλογισμό

• Αναπνευστικές τεχνικές (pranayama)

• Μάντρας (επανάληψη ήχων/ονόματα θεοτήτων)

• Στάσεις (asanas) και ψαλμούς που σχετίζονται με ινδουιστικές θεότητες

2. Η Σύγχρονη Κοσμική Γιόγκα

Στη Δύση (και όλο και περισσότερο παγκοσμίως), η γιόγκα έχει προσαρμοστεί σε μια κοσμική πρακτική που επικεντρώνεται στη φυσική κατάσταση, την ανακούφιση από το άγχος και τη γενική ευεξία.

Σε αυτό το πλαίσιο, κάποιοι ασκούν τη γιόγκα σαν να έχει απογυμνωθεί από θρησκευτικά τελετουργικά, ψαλμούς ή αφιερωματικές πρακτικές.

Συχνά αντιμετωπίζεται όπως οποιοδήποτε άλλο πρόγραμμα άσκησης — όπως το Pilates ή το tai chi — με έμφαση στην κίνηση, την αναπνοή και την επίγνωση.

3. Είναι όντως διαχωρισμένη;

Ορισμένοι Ινδουιστές θεωρούν ότι η  γιόγκα είναι εγγενώς πνευματική και πιστεύουν ότι ακόμη και η κοσμική πρακτική της (απογυμνωμένη από τον Ινδουϊσμό , διατηρεί ίχνη των θρησκευτικών της ριζών.

Δεν είναι λοιπόν καθόλου εύκολο ή απλό να υποστηρίξουμε ότι η εξάσκηση της γιόγκα αποκεκοστικα για σωματική άσκηση μπορεί να διαχωριστεί από τη λατρεία του Ινδουιστικού Πανθέου.

4. Τι λέει η Αγία Γραφή:

Η Αγία Γραφή δεν αναφέρει τη γιόγκα συγκεκριμένα, καθώς πρόκειται για πρακτική που προέρχεται από την ινδουιστική παράδοση και δεν υπήρχε στο πολιτισμικό ή ιστορικό πλαίσιο των βιβλικών συγγραφέων. Ωστόσο, υπάρχουν γενικές αρχές και προειδοποιήσεις που ερμηνεύονται ως λόγοι αποφυγής της γιόγκα.

(Δευτ 12:30-31) «Πρόσεχε μήπως παρασυρθείς… και ρωτήσεις: Πώς λάτρευαν αυτοί οι λαοί τους θεούς τους; Θα κάνω κι εγώ το ίδιο.»

(Α’ Κορ 10:20-21) «…αυτά που θυσιάζουν, τα θυσιάζουν στους δαίμονες και όχι στον Θεό… δεν μπορείτε να πίνετε το ποτήρι του Κυρίου και το ποτήρι των δαιμονίων.»

Αυτά τα εδάφια χρησιμοποιούνται από αρκετούς χριστιανούς που υποστηρίζουν ότι η γιόγκα που περιλαμβάνει διαλογισμό, μάντρας ή φιλοσοφία από άλλες θρησκείες, είναι πνευματικά επικίνδυνη και ασυμβίβαστη με τον χριστιανισμό.

(Έξοδ 20:3) «Μη έχεις άλλους θεούς εκτός από εμένα.»

(Ρωμ 12:2) «Μη συμμορφώνεστε με τον κόσμο τούτο, αλλά μεταμορφώνεστε με την ανακαίνιση του νου σας…»

Αυτά τα εδάφια τονίζουν την πνευματική καθαρότητα και αποκλειστικότητα της λατρείας στον Θεό της Βίβλου.

5. Συμπέρασμα

Ορισμένες Εκκλησίες που  θεωρούν ότι η πίστη πρέπει να ακολουθεί τις μοντέρνες τάσεις της κοινωνιας,  διαχωρίζουν τη φυσική άσκηση της γιόγκα (διατάσεις, αναπνοή) από τις πνευματικές της ρίζες, και την βλέπουν ως ένα απλό εργαλείο άσκησης. Μερικές, φτάνουν στο σημείο να υιοθετήσουν τη γιόγκα και να την συστήνουν ως “Χριστιανική γιόγκα” ή “Holy Yoga”, όπου η άσκηση συνδυάζεται με προσευχή και ανάγνωση της Βίβλου. 

Θεωρούμε ότι αυτες οι προσεγγίσεις είναι αμφιλεγόμενες και απαράδεκτες.

Η στάση της Εκκλησίας απέναντι στη γιόγκα πρέπει να είναι επιφυλακτική, με έμφαση στην αποφυγή πρακτικών που έχουν ρίζες σε άλλες θρησκείες. Οι πιστοί ενθαρρύνονται να αναζητούν μορφές άσκησης και πνευματικής ανάπτυξης που είναι συμβατές με τις χριστιανικές αρχές και διδασκαλίες.

Γενικά, ένας πραγματικός πιστός, πρέπει να απορρίπτει πλήρως τη γιόγκα ως ασυμβίβαστη με την πίστη.