ΓΕΝ κβ:1 Μετά δε τα πράγματα ταύτα ο Θεός εδοκίμασε τον Αβραάμ, και είπε προς αυτόν, Αβραάμ· ο δε είπεν, ιδού εγώ. 2 Και είπε, Λάβε τώρα τον υιόν σου τον μονογενή, τον οποίον ηγάπησας, τον Ισαάκ, και ύπαγε εις τον τόπον Μοριά, και πρόσφερε αυτόν εκεί εις ολοκαύτωμα, επί ενός των ορέων, το οποίον θέλω σοι ειπεί.
ΙΩΒ ε:17 Ιδού, μακάριος ο άνθρωπος τον οποίον ελέγχει ο Θεός· διά τούτο μη καταφρόνει την παιδείαν του Παντοδυνάμου· 18 διότι αυτός πληγώνει, και επιδένει· κτυπά, και αι χείρες αυτού ιατρεύουσιν.19 Εν έξ θλίψεσι θέλει σε ελευθερώσει· και εν τη εβδόμη δεν θέλει σε εγγίσει κακόν. 20 Εν τη πείνη θέλει σε λυτρώσει εκ θανάτου· και εν πολέμω εκ χειρός ρομφαίας.
ΨΑΛΜ λδ:19 Πολλαί αι θλίψεις του δικαίου, αλλ’ εκ πασών τούτων θέλει ελευθερώσει αυτόν ο Κύριος.
ΨΑΛΜ ξς:10 Διότι συ ηρεύνησας ημάς, Θεέ· εδοκίμασας ημάς, ως δοκιμάζεται το αργύριον. 11 Ενέβαλες ημάς εις το δίκτυον· έθεσας βαρύ φορτίον επί τα νώτα ημών. 12 Επεβίβασας ανθρώπους επί τας κεφαλάς ημών· διήλθομεν δια πυρός και ύδατος· και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν.
ΠΑΡ γ:11 Υιέ μου, μή καταφρόνει την παιδείαν του Κυρίου, και μη αθύμει ελεγχόμενος υπ’ αυτού. 12 διότι ο Κύριος ελέγχει όντινα αγαπά, καθώς και ο πατήρ τον υιόν εις τον οποίον ευαρεστείται.
ΠΑΡ κθ:15 Η ράβδος και ο έλεγχος δίδουσι σοφίαν.
ΗΣΑ μγ:1 Και τώρα ούτω λέγει Κύριος, ο δημιουργός σου, Ιακώβ, και ο πλάστης σου, Ισραήλ· Μη φοβού· διότι εγώ σε ελύτρωσα, σε εκάλεσα με το όνομά σου· εμού είσαι. 2 Όταν διαβαίνης δια των υδάτων, μετά σου θέλω είσθαι· και όταν δια των ποταμών, δεν θέλουσι πλημμυρήσει επί σε· όταν περιπατής δια του πυρός, δεν θέλεις καή, ουδέ θέλει εξαφθή η φλόξ επί σε.
ΗΣΑ μη:10 Ιδού σε εκαθάρισα, πλήν ουχί ως άργυρον· σε κατέστησα εκλεκτόν εν τω χωνευτηρίω της θλίψεως.
ΗΣΑ ν:10 Τις είναι μεταξύ σας ο φοβούμενος τον Κύριον, ο υπακούων εις την φωνήν του δούλου αυτού; ούτος, και αν περιπατεί εν σκότει, και δεν έχει φώς, ας θαρρή επί το όνομα του Κυρίου, και ας επιστηρίζεται επί τον Θεόν αυτού.
ΜΑΤΘ δ:1 Τότε ο Ιησούς εφέρθη υπό του Πνεύματος εις την έρημον διά να πειρασθή υπό του διαβόλου. (Þ11)
ΜΑΤΘ ζ:13 Εισέλθετε δια της στενής πύλης· διότι πλατεία είναι η πύλη, και ευρύχωρος η οδός η φέρουσα εις την απώλειαν, και πολλοί είναι οι εισερχόμενοι δι’ αυτής. 14 Επειδή στενή είναι η πύλη, και τεθλιμμένη η οδός η φέρουσα εις την ζωήν, και ολίγοι είναι οι ευρίσκοντες αυτήν.
ΜΑΤΘ η:23 Και ιδού, τρικυμία μεγάλη έγεινεν εν τη θαλάσση, ώστε το πλοίον εσκεπάζετο υπό των κυμάτων· αυτός {Ιησούς} δε εκοιμάτο. 25 Και προσελθόντες οι μαθηταί αυτού εξύπνησαν αυτόν, λέγοντες, Κύριε σώσον ημάς, χανώμεθα.
ΜΑΤΘ ι:38 Και όστις δεν λαμβάνει τον σταυρόν αυτού, και ακολουθεί οπίσω μου, δεν είναι άξιος εμού. 39 Όστις εύρη την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν· και όστις απολέση την ζωήν αυτού δι εμέ, θέλει ευρεί αυτήν.
ΜΑΤΘ ιδ:22 Και ευθύς ηνάγκασεν ο Ιησούς τους μαθητάς να εμβώσιν εις το πλοίον, και να υπάγωσι προ αυτού εις το πέρα, εωσού απολύση τους όχλους. 23 Και αφού απέλυσε τους όχλους, ανέβη εις το όρος κατ’ ιδίαν δια να προσευχηθή. Και ότε έγεινεν εσπέρα, ήτο μόνος εκεί. 24 Το δε πλοίον ήτο ήδη εν τω μέσω της θαλάσσης, βασανιζόμενον υπό των κυμάτων· διότι ήτο εναντίος ο άνεμος. 25 Εν δε τη τετάρτη φυλακί της νυκτός υπήγε προς αυτούς ο Ιησούς, περιπατών επί την θάλασσαν.
ΛΟΥΚ κβ:31 Είπε δε ο Κύριος, Σίμων, Σίμων, ιδού, ο Σατανάς σας εζήτησε, δια να σας κοσκινήση ως τον σίτον.
ΡΩΜ ε:3 Και ουχί μόνον τούτο, αλλά και καυχώμεθα εις τας θλίψεις· γινώσκοντες ότι η θλίψις εργάζεται υπομονήν 4 η δε υπομονή δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα …
ΡΩΜ η:18 Επειδή φρονώ ότι τα παθήματα του παρόντος καιρού δεν είναι άξια να συγκριθώσι με την δόξαν την μέλλουσαν να αποκαλυφθή εις ημάς. …. 28 Εξεύρομεν δε ότι πάντα συνεργούσι προς το αγαθόν εις τους αγαπώντας τον Θεόν. …. 31 Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί προς ταύτα; Εάν ο Θεός ήναι υπέρ ημών, τις θέλει είσθαι καθ’ ημών; …. 35 Τις θέλει μας χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; Θλίψις, ή στενοχωρία, ή διωγμός, ή πείνα, ή γυμνότης, ή κίνδυνος, ή μάχαιρα; 36 (Καθώς είναι γεγραμμένον, ‘Ότι ένεκά σου θανατούμεθα όλην την ημέραν· ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής.’) 37 Αλλ’ εις πάντα ταύτα υπερνικώμεν δια του αγαπήσαντος ημάς. 38 Επειδή είμαι πεπεισμένος ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή, ούτε άγγελοι ούτε αρχαί ούτε δυνάμεις, ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα, 39 ούτε ύψωμα, ούτε βάθος, ούτε άλλη τις κτίσις θέλει δυνηθή να χωρίση ημάς από της αγάπης του Θεού, της εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών.
Α’ ΚΟΡ δ:11 Έως της παρούσης ώρας και πεινώμεν και διψώμεν και γυμνητεύομεν, και ραπιζόμεθα, και περιπλανώμεθα, 12 και κοπιώμεν εργαζόμενοι με τας ιδίας ημών χείρας· λοιδορούμενοι, ευλογούμεν· 13 βλασφημούμενοι, παρακαλούμεν· ως περικαθάρματα του κόσμου εγείναμεν, σκύβαλον πάντων έως της σήμερον.
Α’ ΚΟΡ ι:13 Πειρασμός δεν σας κατέλαβεν ειμή ανθρώπινος· πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε.
Β’ ΚΟΡ α:3 Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο πατήρ των οικτιρμών και Θεός πάσης παρηγορίας, 4 ο παρηγορών ημάς εν πάση τη θλίψει ημών, δια να δυνώμεθα ημείς να παρηγορώμεν τους εν πάση θλίψει, δια της παρηγορίας με την οποίαν παρηγορούμεθα ημείς αυτοί υπό του Θεού. …. 8 Διότι δεν θέλομεν να αγνοήτε, αδελφοί, περί της θλίψεως ημών ήτις συνέβη εις ημάς εν τη Ασία, ότι καθ’ υπερβολήν εστενοχωρήθημεν υπέρ δύναμιν, ώστε απηλπίσθημεν και του ζήν. 9 Αλλ’ ημείς αυτοί εν εαυτοίς ελάβομεν την απόφασιν του θανάτου, δια να μη έχωμεν την πεποίθησιν εις εαυτούς, αλλ’ εις τον Θεόν τον εγείροντα τους νεκρούς· 10 όστις ηλευθέρωσεν ημάς εκ τοσούτου μεγάλου θανάτου, και ελευθερώνει· εις τον οποίον ελπίζομεν ότι και έτι θέλει μας ελευθερώσει.
Β’ ΚΟΡ δ:17 Διότι η προσωρινή ελαφρά θλίψις ημών εργάζεται εις ημάς, καθ’ υπερβολήν εις υπερβολήν αιώνιον βάρος δόξης·
ΦΙΛΙΠ α:29 διότι εις εσάς εχαρίσθη το υπέρ του Χριστού, ού μόνον το να πιστεύητε εις αυτόν αλλά και το να πάσχητε υπέρ αυτού·
ΚΟΛ α:24 Τώρα χαίρω εις τα παθήματά μου διά σας, και ανταναπληρώ τα υστερήματα των θλίψεων του Χριστού εν τη σαρκί μου υπέρ του σώματος αυτού, το οποίον είναι η εκκλησία.
Α’ ΘΕΣ α:6 Και σεις εγείνετε μιμηταί ημών και του Κυρίου, δεχθέντες τον λόγον εν μέσω πολλής θλίψεως, μετά χαράς Πνεύματος Αγίου·
ΕΒΡ β:18 Επειδή καθ’ ότι αυτός {Ιησούς} έπαθε πειρασθείς, δύναται να βοηθήση τους πειραζομένους.
ΕΒΡ ι:32 Αναφέρετε δε εις την μνήμην σας τα προτέρας ημέρας, εν αίς αφού εφωτίσθητε, υπεμείνατε μέγαν αγώνα παθημάτων· 33 ποτέ μεν, θεατριζόμενοι με ονειδισμούς και θλίψεις· ποτέ δε, γινόμενοι κοινωνοί των τα τοιαύτα παθόντων. 34 Διότι εδείξατε συμπάθειαν εις τα δεσμά μου, και εδέχθητε μετά χαράς την αρπαγήν των υπαρχόντων σας, εξεύροντες ότι έχετε εις εαυτούς περιουσίαν εν ουρανοίς καλητέραν και διαμένουσαν.
ΕΒΡ ιβ:4 Δεν αντεστάθητε έτι μέχρις αίματος, αγωνιζόμενοι κατά της αμαρτίας· … 7 Εάν υπομένειτε την παιδείαν, ο Θεός φέρεται προς εσάς, ως προς υιούς· διότι τις υιός είναι τον οποίον δεν παιδεύει ο πατήρ; 8 Εάν όμως ήσθε χωρίς παιδείαν, της οποίας έγειναν μέτοχοι πάντες, άρα είσθε νόθοι, και ουχί υιοί. 9 Έπειτα τους μεν κατά σάρκα πατέρας ημών είχομεν παιδευτάς, και εσεβόμεθα αυτούς· δεν θέλομεν υποταχθή πολλώ μάλλον εις τον πατέρα των πνευμάτων, και ζήσει; 10 Διότι εκείνοι μεν προς ολίγας ημέρας επαίδευον ημάς, κατά την αρέσκειαν αυτών· ο δε προς το συμφέρον ημών δια να γείνομεν μέτοχοι της αγιότητος αυτού. 11 Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς· ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι’ αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης.
ΙΑΚ α:2 Πάσαν χαράν νομίσατε, αδελφοί μου, όταν περιπέσητε εις διαφόρους πειρασμούς· 3 γνωρίζοντες ότι η δοκιμασία της πίστεώς σας εργάζηται υπομονήν·
ΙΑΚ α:12 Μακάριος ο άνθρωπος όστις υπομένει πειρασμόν· διότι αφού δοκιμασθή, θέλει λάβει τον στέφανον της ζωής, τον οποίον υπεσχέθη ο Κύριος εις τους αγαπώντας αυτόν.
Α’ ΠΕΤ α:6 Δια το οποίον αγαλλιάσθε, αν και τώρα ολίγον, (εάν χρειασθή,) λυπηθήτε εν διαφόροις πειρασμοίς, 7 ίνα η δοκιμή της πίστεώς σας πολύ τιμιωτέρα ούσα παρά το χρυσίον το φθειρόμενον, δια πυρός δε δοκιμαζόμενον, ευρεθή εις έπαινον και τιμήν και δόξαν, όταν φανερωθή ο Ιησούς Χριστός.
Α’ ΠΕΤ δ:12 Αγαπητοί, μη παραξενεύεσθε διά τον βασανισμόν τον γινόμενον εις εσάς προς δοκιμασίαν, ως εάν συνέβαινεν εις εσάς παράδοξόν τι· 13 αλλά καθότι είσθε κοινωνοί των παθημάτων του Χριστού, χαίρετε, ίνα και όταν η δόξα αυτού φανερωθή, χαρήτε αγαλλιώμενοι. 14 Εάν ονειδίζεσθε δια το όνομα του Χριστού, είσθε μακάριοι·
Α’ ΠΕΤ δ:19 Ώστε και οι πάσχοντες κατά το θέλημα του Θεού, ας εμπιστεύωνται τας εαυτών ψυχάς εις αυτόν ως εις πιστόν δημιουργόν εν αγαθοποιία.
Α’ ΠΕΤ ε:8 Εγκρατεύθητε, αγρυπνήσατε· διότι ο αντίδικός σας διάβολος, ως λέων ωρυόμενος, περιέρχεται, ζητών τίνα να καταπίη. 9 Εις τον οποίον αντιστάθητε μένοντες στερεοί εις την πίστιν, εξεύροντες ότι τα αυτά παθήματα γίνονται εις τους αδελφούς σας τους εν τω κόσμω.
ΑΠΟΚ γ:19 Εγώ όσους αγαπώ, ελέγχω και παιδεύω·