Η ενότητα πρέπει να αποτελεί χαρακτηριστικό της Χριστιανικής εκκλησίας. Φιλπ 2:1 Εάν λοιπόν υπάρχη τις παρηγορία εν Χριστώ ή τις παραμυθία αγάπης, ή τις κοινωνία Πνεύματος ή σπλάγχνα τινά και οικτιρμοί, 2 κάμετε πλήρη την χαράν μου, να φρονήτε το αυτό, έχοντες την αυτήν αγάπην, όντες ομόψυχοι και ομόφρονες, 3 μη πράττοντες μηδέν εξ αντιζηλίας ή κενοδοξίας, αλλ' εν ταπεινοφροσύνη θεωρούντες αλλήλους υπερέχοντας εαυτών. 4 Μη αποβλέπετε έκαστος τα εαυτού, αλλ' έκαστος και τα των άλλων.
Ο Ιησούς προσευχήθηκε να είναι ο λαός Του ενωμένος.
Ιωα 17:11 Και δεν είμαι πλέον εν τω κόσμω, αλλ' ούτοι είναι εν τω κόσμω, και εγώ έρχομαι προς σε. Πάτερ άγιε, φύλαξον αυτούς εν τω ονόματί σου, τους οποίους μοι έδωκας, διά να ήναι εν καθώς ημείς.
Δεν μπορεί όμως να υπάρξει οποιαδήποτε ενότητα μέσα στην εκκλησία αν δεν υπάρχει ενότητα πίστεως. Η ενότητα λοιπόν της πίστεως ή αλλιώς ενότητα του Πνεύματος, βιώνεται, διατηρείται και τελειοποιείται σύμφωνα με αυτά που μας διδάσκει η Αγία Γραφή. Ρωμ 15:5 Ο δε Θεός της υπομονής και της παρηγορίας είθε να σας δώση να φρονείτε το αυτό εν αλλήλοις κατά Χριστόν Ιησούν∙ 6 διά να δοξάζητε ομοθυμαδόν εν ενί στόματι τον Θεόν και πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
ΕΦΕΣ 4:11 Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους, 12 προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της διακονίας, διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού, 13 εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού,
Οι πιστοί που ακούνε το λόγο του Θεού από τους εργάτες του Ευαγγελίου, πρέπει πρώτα να ελέγχουν μέσα από τη Βίβλο τους ότι όντως αυτά που ακούνε είναι μέσα στο θέλημα του Θεού, και μετά να δέχονται και να ανταποκρίνονται με πίστη στο μήνυμα Του Ευαγγελίου. Έτσι η εκκλησία αυξάνει και εξελίσσεται στην ωριμότητα, στον αγαθό χαρακτήρα και στην υπακοή. Οι πιστοί, αυξάνοντας στη γνώση του ευαγγελίου, δεν είναι πια ανώριμοι ώστε να δέχονται κάθε άνεμο διδασκαλίας, αλλά μπορούν να ξεχωρίζουν και να απορρίπτουν κάθε ψεύτικη διδασκαλία. Η εκκλησία μένει και πειθαρχεί στην αλήθεια όπως αποκαλύπτεται από το λόγο του Θεού δια της αγάπης, και ακολουθεί ένα τρόπο ζωής που είναι συμβατός με την δικαιοσύνη και τον αγιασμό του Θεού. Έτσι, καθώς όλοι οι πιστοί υποτάσσονται στο ευαγγέλιο, ενώνονται στη διδασκαλία, στη πίστη και στο Πνεύμα.
Α’ Κορ 1:10 Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, διά του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να λέγητε πάντες το αυτό, και να μή είναι σχίσματα μεταξύ σας, αλλά να ήσθε εντελώς ηνωμένοι, έχοντες το αυτό πνεύμα και την αυτήν γνώμην.
Η εκκλησία είναι μία πνευματική κοινωνία, μία ομάδα πιστών που μοιράζονται την ίδια σχέση αγάπης και λατρείας προς τον Θεό, καθώς και ένα κοινό ενδιαφέρον και σκοπό. Μοιράζονται την εμπειρία του Πνεύματος του Θεού που ζει μέσα τους και που τους οδηγεί στην ενότητα του Πνεύματος.
Εφεσ 4:3 σπουδάζοντες να διατηρήτε την ενότητα του Πνεύματος δια του συνδέσμου της ειρήνης. 4 Εν σώμα και εν Πνεύμα, καθώς και προσεκλήθητε με μίαν ελπίδα της προσκλήσεώς σας·
Η Εκκλησία στην Έφεσο αποτελούνταν εν μέρει από προσηλυτισμένους Ιουδαίους, καθώς και από Εθνικούς. Τώρα, από τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο είχαν ανατραφεί, μπορεί να υπάρχουν συχνές αιτίες για καυγάδες. Πράγματι, οι Εβραίοι, αν και μεταστράφηκαν, θα μπορούσαν να ζηλεύουν που οι Εθνικοί έγιναν δεκτοί στα ίδια ένδοξα προνόμια με τους εαυτούς τους, χωρίς να μυηθούν σε αυτά σηκώνοντας τον ζυγό και το βάρος του Μωσαϊκού νόμου. Ο απόστολος τους προφυλάσσει από αυτό και τους δείχνει ότι πρέπει να εργαστούν εντατικά (γιατί αυτό υπονοεί η λέξη σπουδάζειν) για να προωθήσουν και να διατηρήσουν την ειρήνη και την ενότητα. Με την ενότητα του Πνεύματος πρέπει να κατανοήσουμε, όχι μόνο μια πνευματική ενότητα, αλλά και μια ενότητα συναισθημάτων, επιθυμιών και στοργών, όπως αξίζει και πηγάζει από το Πνεύμα του Θεού. Με τον δεσμό της ειρήνης πρέπει να κατανοήσουμε μια ειρήνη ή ένωση, όπου τα συμφέροντα όλων των μερών συγκεντρώνονται, συγκεντρώνονται και σφραγίζονται. το Πνεύμα του Θεού είναι η σφραγίδα σε αυτόν τον κόμπο.
Έτσι συνολικά η εκκλησία εξελίσσεται ως προς τη σχέση της με τον Ιησού Χριστό αλλά και με το υπόλοιπο σώμα, με ωριμότητα, ταπείνωση. Δια της μαθητείας, σταδιακά αποκτά την ικανότητα να ανέχεται την αδυναμία των υπολοίπων μελών, να προσεύχεται για αυτούς και με υπομονή να περιμένει την αύξηση και των υπολοίπων.
Ο πιστός που είναι ενωμένος με το πνεύμα του Θεού, ξέρει πώς να φέρνει Ειρήνη στην καρδιά του και στους γύρω του, και ξέρει πώς να αποφεύγει τις παγίδες του εχθρού, ο οποίος συνέχεια προσπαθεί να σπείρει τη διχόνοια ανάμεσα στους αδελφούς.
Σαν αποτέλεσμα της ενότητας η εκκλησία στο σύνολο της θα οικοδομηθεί πνευματικά και θα βιώσει την ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα.
Γεν 13:8 Είπε δε ο Άβραμ προς τον Λωτ, Ας μη ήναι, παρακαλώ, έρις μεταξύ εμού και σου και μεταξύ των ποιμένων μου και των ποιμένων σου· διότι αδελφοί είμεθα ημείς·
Εξοδ 19:8 Και απεκρίθη ομοφώνως πας ο λαός ,λέγων, Πάντα όσα είπεν ο Κύριος, θέλομεν πράξει.
Ψαλμ 133:1 Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί!
Πραξ 2:1 Και ότε ήλθεν η ημέρα της Πεντηκοστής, ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν εν τω αυτώ τόπω.
Πραξ 2:44 Και πάντες οι πιστεύοντες ήσαν ομού, και είχαν τα πάντα κοινά∙
Πραξ 4:32 Του δε πλήθους των πιστευσάντων η καρδία και η ψυχή ήτο μία∙ και ουδέ είς έλεγεν ότι είναι εαυτού τι εκ των υπαρχόντων αυτού, αλλ’ είχον τα πάντα κοινά.
Ρωμ 12:4 Διότι καθώς έχομεν εν ενί σώματι μέλη πολλά, πάντα δε τα μέλη δεν έχουσι το αυτό έργον∙ 5 ούτω και ημείς οι πολλοί έν σώμα είμεθα εν Χριστώ, ο δε καθείς μέλη αλλήλων. .... 16 Έχετε πρός αλλήλους το αυτό φρόνημα∙
Α’ Κορ 6:6 Αλλά αδελφός κρίνεται με αδελφόν, και τούτο ενώπιον απίστων;
Εφεσ 4:13 εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως, και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, ...
Φιλπ 1:27 Μόνον πολιτεύεσθε αξίως του ευαγγελίου του Χριστού, δια να ακούσω, είτε όταν έλθω και σας ιδώ, είτε ενώ είμαι απών, την κατάστασίν σας, ότι στέκεσθε εις έν πνεύμα, συναγωνιζόμενοι εν μιά ψυχή διά την πίστιν του ευαγγελίου∙
ΦΙΛΠ 4:2 Παρακαλώ την Ευωδίαν, παρακαλώ και την Συντύχην, να φρονώσι το αυτό εν Κυρίω. Α’ ΠΕΤ 3:8 Τελευταίον δε γίνεσθε πάντες ομόφρονες, συμπαθείς, φιλάδελφοι, εύσπλαχνοι, φιλόφρονες∙