Εισαγωγή στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων
Πολλοί ιστορικοί έχουν επιχειρήσει να συγγράψουν την εκκλησιαστική ιστορία, πάντα βλέποντας μέσα από το στενό θεολογικό τους υπόβαθρο. Θα δούμε λοιπόν την εκκλησιαστική ιστορία του Ι. Στεφανίδη, να δίνει έμφαση στα σημεία που συμφέρουν την Ορθόδοξη εκκλησία. Το βιβλίο του Χατζηαντωνίου, τα πρώτα εξακόσια χρόνια, βλέπει την ιστορία μέσα από το πρίσμα της Διαμαρτύρησης κλπ. Όλα τα παραπάνω βιβλία είναι βεβαίως χρήσιμα και ευλογημένα αλλά η μόνη θεόπνευστη εκκλησιαστική ιστορία, είναι το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων που εξιστορεί τη ζωή και τις πρακτικές της πρώτης και ανόθευτης εκκλησίας των αποστολικών χρόνων.
Όσο περισσότερο καταφέρουμε ως εκκλησία να μιμηθούμε το παράδειγμα που περιγράφεται στο βιβλίο αυτό, τόσο πιο βέβαιοι μπορούμε να είμαστε ότι βρισκόμαστε μέσα στο θέλημα του Θεού. Στη διάρκεια της μελέτης μας, θα δούμε ότι οι πρώτοι Χριστιανοί, υπό τη διαποίμανση των αποστόλων και τη νωπή μνήμη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, είχαν φτάσει σε πολύ υψηλά πνευματικά επίπεδα. Αυτές οι πρακτικές πρέπει να αποτελέσουν τον στόχο μας, έστω και αν αναγνωρίζουμε την αδυναμία μας να φτάσουμε στα ίδια επίπεδα πίστεως. Ο αγώνας για την επίτευξη αυτού του στόχου θα ήταν ουτοπικός χωρίς τη δύναμη του Κυρίου που έρχεται στον πιστό δια του Αγίου Πνεύματος.
Ο συγγραφέας
Όταν όλοι είχαν εγκαταλείψει τον Παύλο, ο Λουκάς είχε μείνει σταθερά μαζί του και ως γιατρός στο επάγγελμα, είναι ο καταλληλότερος αυτόπτης μάρτυρας που θα μπορούσε να περιγράψει με τόση λεπτομέρεια την ιστορία των αποστόλων.
Β’ ΤΙΜ δ:9 “Σπούδασον να έλθης προς εμέ ταχέως• 10 διότι ο Δημάς με εγκατέλιπεν, αγαπήσας τον παρόντα κόσμον, και απήλθεν εις θεσσαλονίκην, ο Κρήσκης εις Γαλατίαν, ο Τίτος εις Δαλματίαν”
Όλοι οι μελετητές συγκλίνουν ότι ο Λουκάς έγραψε τις Πράξεις περίπου το 65 μ.Χ. Ο ίδιος ο Λουκάς είναι που έγραψε και το κατά Λουκάν ευαγγέλιο που είναι πολύ πλούσιο σε πληροφορίες και περιέχει μοναδικές περιγραφές που δεν υπάρχουν στη παράλληλη διήγηση των υπολοίπων ευαγγελίων (άσωτος υιός, πλούσιος Λάζαρος, δέκα λεπροί κλπ).
Ας αρχίσουμε τη μελέτη στίχο προς στίχο.
Οι τελευταίες εντολές πριν την ανάληψη
ΠΡΑΞ α:1 Τον μεν πρώτον λόγον έκαμον, ω Θεόφιλε, περί πάντων όσα ήρχισεν ο Ιησούς να κάμνη και να διδάσκη,
Αυτή είναι και η μαρτυρία του ίδιου του Λουκά που φανερώνει ότι είναι ο ίδιος συγγραφέας του ευαγγελίου του Λουκά, καθώς απευθύνεται στο ίδιο πρόσωπο, τον Θεόφιλο που ήταν προφανώς κάποιος νεοκατήχητος αξιωματούχος. ΛΟΥΚ α:3 “εφάνη και εις εμέ εύλογον, όστις διηρεύνησα πάντα εξ αρχής ακριβώς, να σοι γράψω κατά σειράν περί τούτων, κράτιστε Θεόφιλε, …”
ΠΡΑΞ α:2 μέχρι της ημέρας καθ’ ην ανελήφθη, αφού διά Πνεύματος Αγίου έδωκεν εντολάς εις τους αποστόλους, τους οποίους εξέλεξεν• 3 εις τους οποίους και εφανέρωσεν εαυτόν ζώντα μετά το πάθος αυτού διά πολλών τεκμηρίων, εμφανιζόμενος εις αυτούς τεσσαράκοντα ημέρας και λέγων τα περί της βασιλείας του Θεού.
Ο Χριστός φανερώθηκε στους μαθητές μετά την ανάστασή Του και αυτό είναι το οποίο γιγάντωσε τη πίστη τους, διότι έγιναν αυτόπτες μάρτυρες της ανάστασης του Κυρίου την οποία μάλιστα είχε προαναγγείλει, πολλές φορές ο ίδιος ο Κύριος. Η φράση “δια πολλών τεκμηρίων” προφανώς έχει βαρύνουσα σημασία, διότι φανερώνει ότι δεν πρόκειται για εικασίες ή για κάποια φήμη, αλλά για ζωντανή μαρτυρία εκατοντάδων ανθρώπων, ώστε να είναι αδύνατη μια κάποιου είδους συνομωσία διάδοσης της είδησης μια ψεύτικης ανάστασης.
ΜΑΡΚ ις: 9 “Αφού δε ανέστη το πρωΐ της πρώτης της εβδομάδος, εφάνη πρώτον εις την Μαρίαν την Μαγδαληνήν, εξ ης είχεν εκβάλει επτά δαιμόνια. 10 Εκείνη υπήγε και απήγγειλε προς εκείνους, οίτινες είχον σταθή μετ’ αυτού, ενώ επένθουν και έκλαιον. 11 Και εκείνοι, ακούσαντες ότι ζη και εθεάθη υπ’ αυτής, δεν επίστευσαν. 12 Μετά δε ταύτα εφανερώθη εν άλλη μορφή εις δύο εξ αυτών, ενώ περιεπάτουν και επορεύοντο εις τον αγρόν. 13 Και εκείνοι υπήγαν και απήγγειλαν προς τους λοιπούς· αλλ’ ουδέ εις εκείνους επίστευσαν. 14 Ύστερον εφάνη εις τους ένδεκα, ενώ εκάθηντο εις την τράπεζαν, και ωνείδισε την απιστίαν αυτών και σκληροκαρδίαν, διότι δεν επίστευσαν εις τους ιδόντας αυτόν αναστάντα.”
Οι εντολές για τις οποίες μιλά το παραπάνω εδάφιο φαίνονται στα παρακάτω εδάφια:
ΜΑΡΚ ις:15 “Και είπε προς αυτούς· Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσιν. 16 Όστις πιστεύση και βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή. 17 Σημεία δε εις τους πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί ταύτα, Εν τω ονόματί μου θέλουσιν εκβάλλει δαιμόνια· θέλουσι λαλεί νέας γλώσσας· 18 όφεις θέλουσι πιάνει· και εάν θανάσιμόν τι πίωσι, δεν θέλει βλάψει αυτούς· επί αρρώστους θέλουσιν επιθέσει τας χείρας, και θέλουσιν ιατρεύεσθαι.”
ΠΡΑΞ α:4 Και συνερχόμενος μετ’ αυτών, παρήγγειλε να μη απομακρυνθώσιν από Ιεροσολύμων, αλλά να περιμένωσι την επαγγελίαν του Πατρός, την οποίαν ηκούσατε, είπε, παρ’ εμού. 5 Διότι ο μεν Ιωάννης εβάπτισεν εν ύδατι, σεις όμως θέλετε βαπτισθή εν Πνεύματι Αγίω ουχί μετά πολλάς ταύτας ημέρας.
Οι μαθητές προφανώς έχοντας δει τον Ιησού αναστημένο, βιάζονται να πάνε να κηρύξουν το ευαγγέλιο, αλλά χωρίς τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, κανείς δεν μπορεί να κάνει το έργο του Θεού αποτελεσματικά. Έτσι ο Ιησούς τους παραγγέλλει να μείνουν στην Ιερουσαλήμ και να περιμένουν το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος. Μάλιστα τους υποσχέθηκε ότι αυτή η αναμονή θα ήταν ολιγοήμερη.
ΠΡΑΞ α:6 Εκείνοι λοιπόν συνελθόντες ηρώτων αυτόν, λέγοντες• Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ; 7 Είπε δε προς αυτούς• Δεν ανήκει εις εσάς να γνωρίζητε τους χρόνους ή τους καιρούς, τους οποίους ο Πατήρ έθεσεν εν τη ιδία αυτού εξουσία, 8 αλλά θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Άγιον Πνεύμα εφ’ υμάς, και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης.
Μόνο το Άγιο Πνεύμα είναι ικανό να δώσει στον άνθρωπο φωτισμό ώστε να εννοήσει το βαθύτερο νόημα του έργου που ήλθε να κάνει ο Ιησούς Χριστός. Οι μαθητές, ακόμα έχουν τον φυσικό, ανθρώπινο νου και τώρα που βλέπουν τον Ιησού αναστημένο, σκέφτονται ότι έφτασε επιτέλους η μεγάλη ημέρα του Θεού, που ο Ιησούς, θριαμβευτής από τον θάνατο, θα χρησιμοποιήσει τις θεϊκές του ικανότητες και θα ηγηθεί ενός ανίκητου στρατού, για να πετάξουν τους Ρωμαίους στη θάλασσα και να κάνει τον λαό Ισραήλ κοσμοκράτορα, όπως τους είχε υποσχεθεί ο Θεός από τα αρχαία χρόνια. Έτσι ρωτούν με αγωνία τον Ιησού, αν αυτή ακριβώς είναι η ώρα. Ο Ιησούς δεν προσπαθεί καν να τους εξηγήσει ότι η βασιλεία Του είναι μια Ουράνια και αιώνια Βασιλεία. Δεν πρόκειται να καταλάβουν. Έτσι περιορίζεται να τους πει ότι δεν πρέπει να ασχολούνται με αυτά τα ζητήματα, και δεν τους ανήκει να τα γνωρίζουν. Θα λάβουν τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος και Εκείνος θα τους οδηγήσει στα επόμενα βήματά τους, ώστε να γίνουν αποτελεσματικοί κήρυκες του ευαγγελίου σε όλο το κόσμο.
Η Ανάληψη
ΠΡΑΞ α:9 Και αφού είπε ταύτα, βλεπόντων αυτών ανελήφθη, και νεφέλη υπέλαβεν αυτόν από των οφθαλμών αυτών. 10 Και ενώ ήσαν ατενίζοντες εις τον ουρανόν ότε αυτός ανέβαινεν, ιδού, άνδρες δύο με ιμάτια λευκά εστάθησαν πλησίον αυτών, 11 οίτινες και είπον· Άνδρες Γαλιλαίοι, τι ίστασθε εμβλέποντες εις τον ουρανόν; ούτος ο Ιησούς, όστις ανελήφθη αφ’ υμών εις τον ουρανόν, θέλει ελθεί ούτω καθ’ ον τρόπον είδετε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν.
Η ανάληψη του Ιησού, συνέβη πραγματικά. Υπάρχουν ορισμένοι οι οποίοι ισχυρίζονται ότι απλά ο Ιησούς έφυγε και χάθηκε μέσα στην ομίχλη. Η φράση “ενώ ήσαν ατενίζοντες εις τον ουρανόν ότε αυτός ανέβαινεν”, μας λύνει την απορία. Ο Κύριος άρχισε να ανεβαίνει στον ουρανό μπροστά στα έκπληκτα μάτια των μαθητών Του.
Τότε συνέβη ένα άλλο υπερφυσικό γεγονός, καθώς δύο άγγελοι με τη μορφή δύο ανδρών με λευκά ιμάτια, ήλθαν κοντά τους και τους πληροφόρησαν ότι ο Ιησούς όπως ακριβώς ανέβαινε στον ουρανό μπροστά στα μάτια τους, έτσι θα ξανακατεβεί και θα τον δούν όλοι.
ΜΑΤΘ κδ:30 “Και τότε θέλει φανή το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ, και τότε θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης και θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής.”
ΑΠΟΚ α:7 “Ιδού, έρχεται μετά των νεφελών, και θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός και εκείνοι οίτινες εξεκέντησαν αυτόν, και θέλουσι θρηνήσει επ’ αυτόν πάσαι αι φυλαί της γης. Ναι, αμήν.”
ΠΡΑΞ α:12 Τότε υπέστρεψαν εις Ιερουσαλήμ από του όρους του καλουμένου Ελαιώνος, το οποίον είναι πλησίον της Ιερουσαλήμ, απέχον οδόν σαββάτου. 13 Και ότε εισήλθον, ανέβησαν εις το ανώγεον, όπου είχον το κατάλυμα, ο Πέτρος και Ιάκωβος και Ιωάννης και Ανδρέας, Φίλιππος και Θωμάς, Βαρθολομαίος και Ματθαίος, Ιάκωβος Αλφαίου και Σίμων ο Ζηλωτής και Ιούδας Ιακώβου. 14 Ούτοι πάντες ενέμενον ομοθυμαδόν εις την προσευχήν και την δέησιν μετά των γυναικών και Μαρίας της μητρός του Ιησού και μετά των αδελφών αυτού.
Οι μαθητές δεν χάνουν χρόνο. Αμέσως μόλις έφυγαν από τον τόπο όπου έλαβε χώρα η ανάληψη του Κυρίου, πήγαν στο σπίτι όπου έμεναν για να περιμένουν την υπόσχεση του Κυρίου. Η μέρες που ακολούθησαν, ήταν αφιερωμένες στη προσευχή και στη δέηση, ενώ εκεί ήταν συνολικά 120 άτομα, μεταξύ των οποίων και η ευλογημένη μητέρα του Κυρίου μας, η οποία πρόσμενε και αυτή την επαγγελία του Υιού της.
Comentários