Πολλοί άνθρωποι παρασυρόμενοι από το συναισθηματισμό τους, δεν μπορούν να παραδεχθούν ότι τα ζώα δεν έχουν ψυχή ζώσα, που ζει δηλαδή και μετά το θάνατο.
Πρέπει όμως να αντικρίσουμε την πραγματικότητα και όχι να δημιουργούμε θεωρίες, άσχετες με την αλήθεια την οποία μόνο το Ευαγγέλιο μπορεί να μας πληροφορήσει και όχι τα συναισθήματά μας.
Ο Ιησούς Χριστός σταυρώθηκε για τους ανθρώπους και απευθύνεται στους ανθρώπους όταν λέει,
Ματθ 11:28 Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, κι Εγώ θέλω σας αναπαύσει
Ιωα 3:16 Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον ώστε έδωκε τον Υιόν Αυτού το Μονογενή δια να μην απωλεσθή πας ο πιστεύων εις Αυτόν αλλά να έχη ζωήν αιώνιον»
Τα ζώα δε ζουν μετά το θάνατό τους, αλλά ούτε και μπορούν να εννοήσουν το σχέδιο του Θεού και να πιστεύσουν για να σωθούν. Τα ζώα δημιουργήθηκαν από το Θεό για την εξυπηρέτηση του ανθρώπου. Ο άνθρωπος δε μπορεί να ζήσει χωρίς τα ζώα και με τη σειρά τους και τα ζώα δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τα φυτά.
Βεβαίως πολλές φορές συνδεόμαστε με τα ζώα μας συναισθηματικά και τα αγαπάμε τόσο πολύ που μας είναι αδύνατο να τα αποχωρισθούμε. Αυτό είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο και δημιουργείται από τη συνεχή συνάφεια με το ζώο το οποίο έχουμε στο σπίτι μας. Ο Λόγος του Θεού λέει ότι ο καλός άνθρωπος φέρεται καλά στα ζώα. Αν έχουμε ένα ζώο, συνήθως σκύλο ή γάτα, δεν μπορούμε να το παραμελούμε, να το αφήνουμε νηστικό ή ακόμη να του φερόμαστε σκληρά. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι σκύλος μας ή γάτα μας, ή οι κότες μας ή τα περιστέρια μας έχουν ψυχή.
Παρ 12:10 Ο δίκαιος επιμελείται την ζωήν του κτήνους αυτού· τα δε σπλάγχνα των ασεβών είναι ανελεήμονα.
Δευτ 25:4 Δεν θέλεις εμφράξει το στόμα βοός αλωνίζοντος.
Ψυχή αιώνια έχει μόνο ο άνθρωπος, ο οποίος δημιουργήθηκε από το Θεό με ειδικό τρόπο. Για τα ζώα ο Θεός είπε, «Ας γεννήση η γη ζώα» και έγιναν τα ζώα. Για τον άνθρωπο όμως γράφει ο Λόγος του Θεού:
Γεν β:7 Και έπλασε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον από χώματος εκ της γης και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτούς πνοήν ζωής και έγεινεν ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν
Όταν ενεφύσησε ο Θεός εις τους μυκτήρας του ανθρώπου, δεν ενεφύσησε οξυγόνο, ούτε αέρα, όπως μερικοί ισχυρίζονται, διότι αυτά υπήρχαν στην ατμόσφαιρα. Αν χρειαζόταν να φυσήξει ο Θεός αέρα για να μπει σε λειτουργεί το αναπνευστικό σύστημα θα έπρεπε να το κάνει σε όλα τα ζώα και ιδιαιτέρως σ’ αυτά που είναι μεγαλόσωμα. Ο Θεός όμως δεν έχει πνεύμονες για να φυσάει αέρα. Ο Θεός είναι Πνεύμα και όταν «ενεφύσησε» εις τους μυκτήρας» του ανθρώπου, ενεφύσησε πνεύμα και έγεινε ο άνθρωπος «ψυχή ζώσα» που δεν πεθαίνει ποτέ.
Αυτό δεν το έκανε σε κανένα ζώο. Τα ζώα είναι ζώσες υπάρξεις, που δημιουργήθηκαν για εξυπηρέτηση της ζωής του ανθρώπου.
Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι ο Θεός είναι φιλάνθρωπος και μέσα στην αγάπη Του χάρισε στον άνθρωπο όλα αυτά τα ωραία ζώα που τον εξυπηρετούν και του ομορφαίνουν τη ζωή, όπως και τα φυτά.