ΜΑΤΘ 8:23 Και ότε εισήλθεν εις το πλοίον, ηκολούθησαν αυτόν οι μαθηταί αυτού. 24 Και ιδού, τρικυμία μεγάλη έγεινεν εν τη θαλάσση, ώστε το πλοίον εσκεπάζετο υπό των κυμάτων· αυτός δε εκοιμάτο. 25 Και προσελθόντες οι μαθηταί αυτού εξύπνισαν αυτόν, λέγοντες· Κύριε, σώσον ημάς, χανόμεθα. 26 Και λέγει προς αυτούς· Διά τι είσθε δειλοί, ολιγόπιστοι; Τότε σηκωθείς επετίμησε τους ανέμους και την θάλασσαν, και έγεινε γαλήνη μεγάλη. 27 Οι δε άνθρωποι εθαύμασαν, λέγοντες· Οποίος είναι ούτος, ότι και οι άνεμοι και η θάλασσα υπακούουσιν εις αυτόν;
… ιδού, τρικυμία μεγάλη ... Ο Δρ Thomson («Η Γη και το Βιβλίο», τόμος ii. Σ. 59) λέει: “Όσο μικρή κι αν είναι η λίμνη και συνήθως ήρεμη σαν λιωμένος καθρέφτης, την έχω δει επανειλημμένα να χοροπηδάει και να βράζει όταν πιάνουν οι άγριοι άνεμοι από τα Ανατολικά βουνά.”
… το πλοίον εσκεπάζετο υπό των κυμάτων ... - Τα κύματα έμπαιναν στο πλοίο (Μαρκ 4:37), ώστε να γεμίζει γρήγορα και να κινδυνεύει να βυθιστεί.
… αυτός δε εκοιμάτο ... Ήταν νύχτα, και ο Ιησούς είχε αποσυρθεί για να ξεκουραστεί και κοιμάται ήρεμα και γαλήνια στο πίσω μέρος του πλοίου. Δεν ένιωθε κανένα κίνδυνο και έδειξε στους μαθητές του πόσο ήρεμα μπορεί κάποιος με καθαρή συνείδηση να κοιμάται και να αισθάνεται ασφαλής στα χέρια του Θεού.
… Κύριε, σώσον ημάς, χανόμεθα … Πουθενά στη Βίβλο δεν βλέπουμε τη συλλογική έλλειψη πίστης των μαθητών να εκτίθεται περισσότερο από αυτή τη σκηνή! Παρόλα αυτά, οι μαθητές στρέφονται στον Ιησού! Δείχνει επίσης, πού πρέπει να πηγαίνουν όλοι οι άνθρωποι όταν αισθάνονται ότι κινδυνεύουν να χαθούν. Δεν υπάρχει κανένας άλλος που μπορεί να μας σώσει από τις καταιγίδες της ζωής, παρά ο Υιός του Θεού.
… Διά τι είσθε δειλοί, ολιγόπιστοι; … Θα έπρεπε οι μαθητές να θυμούνται ότι ο Υιός του Θεού, ο Μεσσίας, ήταν στο πλοίο. Δεν θα έπρεπε να έχουν ξεχάσει ότι είχε τη δύναμη να σώσει, και ότι μαζί του ήταν ασφαλείς. Επομένως, οι Χριστιανοί δεν πρέπει ποτέ να φοβούνται τον κίνδυνο, την ασθένεια ή τον θάνατο. Με τον Ιησού είναι ασφαλείς. Κανένας εχθρός δεν μπορεί να τον νικήσει και μαζί του, είμαστε κι εμείς ασφαλείς.
… επετίμησε τους ανέμους … Τι δύναμη ήταν αυτό! Τι ακαταμάχητη απόδειξη ότι ήταν θεϊκός ο λόγος του διέταξε την καταιγίδα να ησυχάσει! Δεν υπάρχει ίσως πουθενά μια πιο εξαίσια περιγραφή ένδειξης ισχύος. Ούτε θα μπορούσε να υπάρχει σαφέστερη απόδειξη ότι ήταν πραγματικά ο Υιός του Θεού.
… Οποίος είναι ούτος … Τι είδους άνθρωπος! Τι είδους προσωπικότητα! Πόσο διαφορετικός από κάθε άλλον άνθρωπο! Τι τεράστια επίδειξη δύναμης και πόσο ψηλά πρέπει να είναι πάνω από τους θνητούς!
Ο Ιησούς απλά μίλησε στη μανιασμένη καταιγίδα, και η θάλασσα έγινε ξαφνικά ήρεμη. Η καταιγίδα υποχώρησε, ο κίνδυνος έφυγε και με έκπληξη οι μαθητές στάθηκαν μπροστά σε αυτόν που είχε τον έλεγχο στη καταιγίδα που είχε επιτρέψει ο Θεός. Προφανώς ένιωσαν ότι «Αυτός» πρέπει να είναι ο ίδιος ο Θεός, γιατί κανένας εκτός από τον Θεό θα μπορούσε να ηρεμήσει τα φουσκωμένα κύματα και να διατάξει την καταιγίδα να ησυχάσει με ένα Λόγο του. Καμία σκηνή δεν θα μπορούσε να είναι πιο μεγάλη από αυτήν την επίδειξη της δύναμης του Ιησού. Το σκοτάδι, τα ορμητικά κύματα, οι άνεμοι που ούρλιαζαν, το πλοίο να κινδυνεύει να βυθιστεί, οι φόβοι και οι κραυγές των μαθητών παρόλο που κάποιοι ήταν και ψαράδες, όλα τώρα ησυχάζουν με έναν μόνο Λόγο.
Η ζωή μας είναι πολλές φορές μια καταιγίδα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ιησούς χρησιμοποιεί αυτό το είδος της δοκιμασίας σαν μια καλή εκπαίδευση των μαθητών του. Πρέπει να μάθουμε ότι ο Ιησούς είναι επικεφαλής, και ότι στη δική του αγκαλιά, καταστάσεις που υπό κανονικές συνθήκες θα μας κατέστρεφαν, υποτάσσονται στη φωνή του Δημιουργού Λόγου του Θεού.
ΜΑΤΘ ιδ:22 Και ευθύς ηνάγκασεν ο Ιησούς τους μαθητάς αυτού να εμβώσιν εις το πλοίον και να υπάγωσι προ αυτού εις το πέραν, εωσού απολύση τους όχλους. 23 Και αφού απέλυσε τους όχλους, ανέβη εις το όρος κατ' ιδίαν διά να προσευχηθή. Και ότε έγεινεν εσπέρα, ήτο μόνος εκεί. 24 Το δε πλοίον ήτο ήδη εν τω μέσω της θαλάσσης, βασανιζόμενον υπό των κυμάτων· διότι ήτο εναντίος ο άνεμος. 25 Εν δε τη τετάρτη φυλακή της νυκτός υπήγε προς αυτούς ο Ιησούς, περιπατών επί την θάλασσαν. 26 Και ιδόντες αυτόν οι μαθηταί επί την θάλασσαν περιπατούντα, εταράχθησαν, λέγοντες ότι φάντασμα είναι, και από του φόβου έκραξαν. 27 Ευθύς δε ελάλησε προς αυτούς ο Ιησούς λέγων· Θαρσείτε, εγώ είμαι· μη φοβείσθε. 28 Αποκριθείς δε προς αυτόν ο Πέτρος είπε· Κύριε, εάν ήσαι συ, πρόσταξόν με να έλθω προς σε επί τα ύδατα. 29 Ο δε είπεν, Ελθέ. Και καταβάς από του πλοίου ο Πέτρος περιεπάτησεν επί τα ύδατα, διά να έλθη προς τον Ιησούν. 30 Βλέπων όμως τον άνεμον δυνατόν εφοβήθη, και αρχίσας να καταποντίζηται, έκραξε λέγων· Κύριε, σώσον με. 31 Και ευθύς ο Ιησούς εκτείνας την χείρα επίασεν αυτόν και λέγει προς αυτόν· Ολιγόπιστε, εις τι εδίστασας; 32 Και αφού εισήλθον εις το πλοίον, έπαυσεν ο άνεμος· :33 οι δε εν τω πλοίω ελθόντες προσεκύνησαν αυτόν, λέγοντες· Αληθώς Θεού Υιός είσαι.
Έτσι και η καταιγίδα της κόλασης αφρίζει και πυκνώνει πάνω από το κεφάλι του αμαρτωλού. Έτσι και η επικείμενη αιώνια οργή που πλησιάζει και απειλεί να καταπιεί τον αμαρτωλό, ησυχάζει μπροστά στον Σωτήρα.
ΗΣΑ 57:20 Οι δε ασεβείς είναι ως η τεταραγμένη θάλασσα, όταν δεν δύναται να ησυχάση· και τα κύματα αυτής εκρίπτουσι καταπάτημα και πηλόν. 21 Ειρήνη δεν είναι εις τους ασεβείς, λέγει ο Θεός μου.
ΡΩΜ 5:1 Δικαιωθέντες λοιπόν εκ πίστεως, έχομεν ειρήνην προς τον Θεόν διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,
ΦΙΛΠ 4:7 Και η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νούν θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας διά του Ιησού Χριστού.
Ο αμαρτωλός είναι ασφαλής στο πλοίο του Χριστού που είναι η εκκλησία, το σώμα Του. Μια απερίγραπτη ειρήνη καταλαμβάνει την ψυχή που βρίσκει καταφύγιο στην αγκαλιά του Χριστού.
Όπως ο Πέτρος όταν άρχισε να βυθίζεται στη θάλασσα όταν φοβήθηκε εκραξε προς τον Κύριο για σωτηρία, έτσι κι εμείς δεν πρέπει να διστάζουμε να ομολογούμε την ολιγοπιστία μας στον Θεό και να ζητάμε βοήθεια.
ΜΑΡΚ θ:24 Και ευθύς κράξας ο πατήρ του παιδίου μετά δακρύων, έλεγε, Πιστεύω Κύριε∙ βοήθει εις την απιστίαν μου.
ΛΟΥΚ 17:5 Και είπον οι απόστολοι προς τον Κύριον· Αύξησον εις ημάς την πίστιν. Ο δε Κύριος είπεν· Εάν έχετε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ηθέλετε ειπεί εις την συκάμινον ταύτην, Εκριζώθητι και φυτεύθητι εις την θάλασσαν· και ήθελε σας υπακούσει.
Λοιπά εδάφια της Αγίας Γραφής επί του θέματος:
ΜΑΤΘ ς:30 Αλλ’ εάν τον χόρτον του αγρού, όστις σήμερον υπάρχει, και αύριον ρίπτεται εις κλίβανον, ο Θεός ενδύη ούτω, δεν θέλει ενδύσει πολλώ μάλλον εσάς, ολιγόπιστοι;
ΜΑΡΚ ις:11 Και εκείνοι, ακούσαντες ότι ζή και εθεάθη υπ’ αυτής, δεν επίστευσαν.
ΛΟΥΚ ζ:19 Και προσκαλέσας ο Ιωάννης δύο τινάς των μαθητών αυτού, έπεμψε προς τον Ιησούν, λέγων, Σύ είσαι ο ερχόμενος, ή άλλον προσδοκώμεν;
ΛΟΥΚ κδ:25 Και αυτός είπε προς αυτούς, Ώ ανόητοι και βραδείς την καρδίαν εις το να πιστεύητε εις πάντα όσα ελάλησαν οι προφήται∙
ΡΩΜ γ:3 Επειδή αν τινές δεν επίστευσαν, τι εκ τούτου; μήπως η απιστία αυτών θέλει καταργήσει την πίστιν του Θεού;
ΡΩΜ δ:19 και μη ασθενήσας κατά την πίστιν, δεν εσυλλογίσθη το σώμα αυτού ότι ήτο ήδη νενεκρωμένον, εκατονταετής περίπου ών, και την νέκρωσιν της μήτρας της Σάρρας∙ 20 ουδέ εδίστασεν εις την επαγγελίαν του Θεού διά της απιστίας, αλλ’ ενεδυναμώθη εις την πίστιν, δοξάσας τον Θεόν, και πεποιθώς ότι εκείνο το οποίον υπεσχέθη, είναι δυνατός και να εκτελέση.
ΕΒΡ δ:2 Διότι ημείς ευηγγελίσθημεν, καθώς και εκείνοι∙ αλλά δεν ωφέλησεν εκείνους ο λόγος τον οποίον ήκουσαν, επειδή δεν ήτο εις αυτούς ηνωμένος με την πίστιν