Στη Παλαιά Διαθήκη, ο προφήτης εκαλείτο ο βλέπων:
Α’ ΣΑΜ 9:9 Το πάλαι εν τω Ισραήλ, οπότε τις υπήγαινε να ερωτήση τον Θεόν, έλεγεν ούτως· Έλθετε, και ας υπάγωμεν έως εις τον βλέποντα· διότι ο σήμερον προφήτης εκαλείτο το πάλαι ο βλέπων.
Το Πνεύμα του Θεού μιλάει δια του ανθρώπου:
Β’ ΣΑΜ 23:2 Πνεύμα Κυρίου ελάλησε δι' εμού, και ο λόγος αυτού ήλθεν επί της γλώσσης μου.
Δίδεται δια του Πνεύματος:
Α’ ΚΟΡ 12:10 εις άλλον δε ενέργειαι θαυμάτων, εις άλλον δε προφητεία, εις άλλον δε διακρίσεις πνευμάτων, εις άλλον δε είδη γλωσσών, εις άλλον δε ερμηνεία γλωσσών. 11 Πάντα δε ταύτα ενεργεί το εν και το αυτό Πνεύμα, διάνεμον ιδία εις έκαστον καθώς θέλει.
Β´ Πετ 1:20 τούτο πρώτον εξεύροντες, ότι ουδεμία προφητεία της γραφής γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως· 21 διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ' υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.
Οι προφήτες πρέπει να επιθυμούν όλοι να λάβουν το χάρισμα αυτό:
ΑΡΙΘ 11:28 Και Ιησούς ο υιός του Ναυή, ο θεράπων του Μωϋσέως, ο εκλεκτός αυτού, απεκρίθη και είπε, Κύριέ μου Μωϋσή, εμπόδισον αυτούς. 29 Και είπε προς αυτόν ο Μωϋσής, Ζηλοτυπείς υπέρ εμού; είθε πας ο λαός του Κυρίου να ήσαν προφήται, και ο Κύριος να επέθετεν επ' αυτούς το πνεύμα αυτού
Πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας δώσει το χάρισμα της προφητείας:
Α’ ΚΟΡ 14:1 Ακολουθείτε την αγάπην· και ζητείτε μετά ζήλου τα πνευματικά, μάλλον δε το να προφητεύητε. … 39 Ώστε, αδελφοί, ζητείτε μετά ζήλου το προφητεύειν, και το λαλείν γλώσσας μη εμποδίζετε·
Η προφητεία, μεγαλύτερο χάρισμα από τις γλώσσες:
Α’ ΚΟΡ 14:5 Θέλω δε πάντες να λαλήτε γλώσσας, μάλλον δε να προφητεύητε· διότι ο προφητεύων είναι μεγαλήτερος παρά ο λαλών γλώσσας, εκτός εάν διερμηνεύη, διά να λάβη οικοδομήν η εκκλησία.
Η προφητεία παρηγορεί και στηρίζει τους αδελφούς:
ΠΡΑΞ 15:32 Ο Ιούδας δε και ο Σίλας, όντες και αυτοί προφήται, παρηγόρησαν τους αδελφούς διά λόγων πολλών και επεστήριξαν αυτούς. Α’ Κορ 14:5 Θέλω δε πάντες να λαλήτε γλώσσας, μάλλον δε να προφητεύητε· διότι ο προφητεύων είναι μεγαλήτερος παρά ο λαλών γλώσσας, εκτός εάν διερμηνεύη, διά να λάβη οικοδομήν η εκκλησία.
Η προφητεία είναι για οικοδομή, προτροπή και παρηγοριά:
Α’ ΚΟΡ 14:3 ο δε προφητεύων λαλεί προς ανθρώπους εις οικοδομήν και προτροπήν και παρηγορίαν.
Η προφητεία ελέγχει και ανακρίνει τις καρδιες:
Α’ ΚΟΡ 14:24 Αλλ' εάν πάντες προφητεύωσιν, εισέλθη δε τις άπιστος η ιδιώτης, ελέγχεται υπό πάντων, ανακρίνεται υπό πάντων, 25 και ούτω τα κρυπτά της καρδίας αυτού γίνονται φανερά· και ούτω πεσών κατά πρόσωπον θέλει προσκυνήσει τον Θεόν, κηρύττων ότι ο Θεός είναι τωόντι εν μέσω υμών.
Η προφητεία δίνει οδηγία, φωτίζει τον άνθρωπο σε στιγμές σκότους, απορίας, απόγνωσης κλπ:
Β´ ΠΕΤ 1:19 Και έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον, εις τον οποίον κάμνετε καλά να προσέχητε ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω, εωσού έλθη η αυγή της ημέρας και ο φωσφόρος ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών·
Αν δεν γίνεται με αγάπη, δεν ωφελεί σε τίποτα:
Α’ ΚΟΡ 13:2 Και εάν έχω προφητείαν και εξεύρω πάντα τα μυστήρια και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε να μετατοπίζω όρη, αγάπην δε μη έχω, είμαι ουδέν.
Ο προφήτης πρέπει να προφητεύει κατα την αναλογία της πίστης:
ΡΩΜ 12:6 Έχοντες δε χαρίσματα διάφορα κατά την δοθείσαν εις ημάς χάριν, είτε προφητείαν, ας προφητεύωμεν κατά την αναλογίαν της πίστεως,
Πολλές φορές ο Θεός προλέγει το μήνυμά του στον προφήτη, άρα δεν είναι απαραίτητο ότι το μήνυμα της προφητείας "γεννιέται" εκείνη τη στιγμή και ότι ο προφήτης δεν πρέπει να γνωρίζει τι θα βγει από το στόμα του:
ΙΕΡ 2:2 Ύπαγε και βόησον εις τα ώτα της Ιερουσαλήμ λέγων, Ούτω λέγει Κύριος...
Οι προφήτες δεν πρέπει να αμελούν το χάρισμά τους:
Α’ ΤΙΜ 4:14 μη αμέλει το χάρισμα, το οποίον είναι εν σοι, το οποίον εδόθη εις σε διά προφητείας μετά επιθέσεως των χειρών του πρεσβυτερίου.
Οι προφήτες πρέπει να αναζωπυρώνουν το χάρισμά τους:
Β’ ΤΙΜ 1:6 Διά την οποίαν αιτίαν σε υπενθυμίζω να αναζωπυρής το χάρισμα του Θεού, το οποίον είναι εν σοι διά της επιθέσεως των χειρών μου·
Η λειτουργία του χαρίσματος της προφητείας στην εκκλησία πρέπει να γίνεται με τάξη:
Α’ ΚΟΡ 14:29 Προφήται δε ας λαλώσι δύο ή τρεις, και οι άλλοι ας διακρίνωσιν· 30 εάν δε έλθη αποκάλυψις εις άλλον καθήμενον, ο πρώτος ας σιωπά. 31 Διότι δύνασθε ο εις μετά τον άλλον να προφητεύητε πάντες, διά να μανθάνωσι πάντες και πάντες να παρηγορώνται· 32 και τα πνεύματα των προφητών υποτάσσονται εις τους προφήτας· 33 διότι ο Θεός δεν είναι ακαταστασίας, αλλ' ειρήνης. Καθώς εν πάσαις ταις εκκλησίαις των αγίων.
Το πνεύμα του προφήτη, υποτάσσεται στον προφήτη:
Α’ ΚΟΡ 14:32 και τα πνεύματα των προφητών υποτάσσονται εις τους προφήτας·
Αν η προφητεία δεν συμβή, ο προφήτης μίλησε από την υπερηφάνεια της καρδίας του:
ΔΕΥΤ 18:21 Και εάν είπης εν τη καρδία σου, Πως θέλομεν γνωρίσει τον λόγον, τον οποίον ο Κύριος δεν ελάλησεν; 22 Όταν τις προφήτης λαλήση εν τω ονόματι του Κυρίου και ο λόγος δεν γείνη ουδέ συμβή, ούτος είναι ο λόγος τον οποίον ο Κύριος δεν ελάλησεν· ελάλησεν αυτόν ο προφήτης εν υπερηφανία· δεν θέλετε φοβηθή απ' αυτού.
ΙΕΡ 28:9 ο προφήτης, όστις προφητεύει περί ειρήνης, όταν ο λόγος του προφήτου εκπληρωθή, τότε θέλει γνωρισθή ο προφήτης, ότι αληθώς απέστειλεν αυτόν ο Κύριος.
Οι προφητείες δεν πρέπει να εξουθενούνται:
Α’ ΘΕΣ 5:20 προφητείας μη εξουθενείτε.