top of page
Αναζήτηση
  • Εικόνα συγγραφέαEAEP CORFU

Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (Κεφ. 04)

Έγινε ενημέρωση: 25 Σεπ 2023


1. Η Παραβολή του Σπορέα

ΜΑΡΚ 4:1 Και πάλιν ήρχισε να διδάσκη πλησίον της θαλάσσης· και συνήχθη προς αυτόν όχλος πολύς, ώστε εισελθών εις το πλοίον εκάθητο εις την θάλασσαν· και πας ο όχλος ήτο επί της γης πλησίον της θαλάσσης. 2 Και εδίδασκεν αυτούς διά παραβολών πολλά, και έλεγε προς αυτούς εν τη διδαχή αυτού·

Ο Ιησούς είχε προβλέψει ότι ο όχλος θα μαζευόταν για να τον ακούσει και θα του ήταν δύσκολο να τους ελέγξει ώστε να μην τον συνθλίψουν και είχε ζητήσει από τους μαθητές να έχουν ένα πλοιάριο έτοιμο. Έτσι, μπήκε στο πλοιάριο που είχαν ετοιμάσει οι μαθητές και ο όχλος παρέμεινε στη παραλία. Έτσι, δημιουργήθηκε κατά κάποιο τρόπο ένα θέατρο, με σκηνή το πλοίο και κερκίδα τη παραλία. Τώρα όλοι μπορούσαν να βλέπουν και να ακούν τον Ιησού με ομοιόμορφο τρόπο, χωρίς να τον συνθλίβουν.

ΜΑΡΚ 4:3 Ακούετε· ιδού, εξήλθεν ο σπείρων διά να σπείρη. 4 Και ενώ έσπειρεν, άλλο μεν έπεσε παρά την οδόν, και ήλθον τα πετεινά του ουρανού και κατέφαγον αυτό. 5 Άλλο δε έπεσεν επί το πετρώδες, όπου δεν είχε γην πολλήν, και ευθύς ανεφύη, διότι δεν είχε βάθος γης, 6 και ότε ανέτειλεν ο ήλιος εκαυματίσθη, και επειδή δεν είχε ρίζαν εξηράνθη. 7 Και άλλο έπεσεν εις τας ακάνθας, και ανέβησαν αι άκανθαι και συνέπνιξαν αυτό, και καρπόν δεν έδωκε· 8 και άλλο έπεσεν εις την γην την καλήν και έδιδε καρπόν αναβαίνοντα και αυξάνοντα, και έδωκεν εν τριάκοντα και εν εξήκοντα και εν εκατόν. 9 Και έλεγε προς αυτούς· Ο έχων ώτα διά να ακούη, ας ακούη. 10 Ότε δε έμεινε καταμόνας, ηρώτησαν αυτόν οι περί αυτόν μετά των δώδεκα περί της παραβολής. 11 Και έλεγε προς αυτούς· Εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε το μυστήριον της βασιλείας του Θεού· εις εκείνους δε τους έξω διά παραβολών τα πάντα γίνονται, 12 διά να βλέπωσι βλέποντες και να μη ίδωσι, και να ακούωσιν ακούοντες και να μη νοήσωσι, μήποτε επιστρέψωσι και συγχωρηθώσιν εις αυτούς τα αμαρτήματα.

Οι μαθητές, ρωτούν τον Ιησού για την ερμηνεία της παραβολής. «Εις εσάς εδόθη»: Εδώ θα πρέπει να θυμόμαστε ότι αν έχουμε κατανοήσει το Λόγο του Θεού, το οφείλουμε όχι στη δική μας δύναμη κατανόησης ή την εξυπνάδα μας, αλλά στη χάρη που έκανε ο Θεός στη ζωή μας.

Στους μαθητές, ο Ιησούς ξεδίπλωσε χωρίς γρίφους τα μυστήρια της Βασιλείας των Ουρανών. Τους μίλησε για τη φύση Του και για το σχέδιό Του. Οι έξω όμως, δηλαδή ο όχλος, παρόλο που έβλεπαν τα θαύματά Του και άκουγαν τη διδασκαλία Του, δεν τον δεχόταν. Έτσι, ως ένα τελευταίο μέσο διδασκαλίας τους μιλούσε με παραβολές. Αν άκουγαν και επέστρεφαν, θα τους συγχωρούσε, αν όχι, δεν θα είχαν τίποτα να πουν την ημέρα της κρίσεως. Τους έδινε εικόνες να δουν κι εκείνοι έβλεπαν μεν αλλά δεν είδαν. Μιλούσε ώστε εκείνοι άκουγαν τα λόγια του, αλλά δεν εννοούσαν. Η λέξη λοιπόν «μήποτε» δεν έχει αρνητική ή απευκταία έννοια, αλλά το αντίθετο, ο Ιησούς χρησιμοποίησε τις παραβολές ως μέσο διδασκαλίας «μήπως και τύχει» κάποιος από αυτούς να εννοήσουν.

Στα συνοπτικά ευαγγέλια (Ματθαίος – Μάρκος – Λουκάς) περίπου το 1/3 της διδασκαλίας του Ιησού, καλύπτεται από παραβολές. Ο Ιησούς δίδασκε συχνά με παραβολές, για να ρίξει φως στη καρδιά των απίστων περί των μυστηρίων της Βασιλείας των Ουρανών. Γενικά η μέθοδος των παραδειγμάτων ή των εικόνων είναι μια διαδεδομένη μέθοδος διδασκαλίας ανέκαθεν. Μια εικόνα, μένει στην ανθρώπινη μνήμη πολύ περισσότερο από μια θεωρητική και αφηρημένη έννοια. Η παραβολή είναι η αφήγηση "πλαστών" γεγονότων με σχεδόν ποιητικό τρόπο, τα οποία όμως είναι δυνατόν να συμβούν στη πραγματικότητα, ενώ έχει πάντα πνευματική εφαρμογή. Συνεπώς η παραβολή δεν συγγενεύει με τον μύθο ή την αλληγορία, όπου μπορεί να περιγράφονται απίθανα και ανεφάρμοστα γεγονότα.

Κάτι στο οποίο πρέπει να δοθεί λίγη προσοχή, είναι στην υπερβολή της αλληγορικής ερμηνείας των παραβολών αλλά και γενικότερα της Αγίας Γραφής. Αυτό έχει δημιουργήσει πρόβλημα στην Εκκλησιαστική ιστορία και έχει δυσχεράνει τη κατανόηση του νοήματος των παραβολών. Για παράδειγμα κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι ο αριθμός (153) των ψαριών που έπιασαν οι μαθητές μετά από τη παρότρυνση του Ιησού, έχει κάποιο κρυμμένο νόημα. Ίσως 1+5+3 = 9 όσα είναι δηλαδή τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Ξέρουμε όμως, ότι η βασική αρχή της ερμηνευτικής είναι ότι η Γραφή ερμηνεύεται υπό το φως της ίδιας της Γραφής. Εφόσον λοιπόν σε αυτή τη περίπτωση η Γραφή δεν μας ρίχνει άλλο φως, δεν πρέπει να αγγίζουμε τέτοια εδάφια, διότι τότε θα πέσουμε σε παγίδες και μπορεί να φτάσουμε ακόμη και σε σενάρια συνωμοσιολογίας.

ΜΑΡΚ 4:13 Και λέγει προς αυτούς· Δεν εξεύρετε την παραβολήν ταύτην, και πως θέλετε γνωρίσει πάσας τας παραβολάς;

Η δήλωση αυτή δείχνει ότι ο Ιησούς περίμενε τουλάχιστον από τους μαθητές Του, να έχουν κατανοήσει τη παραβολή αυτή. Η οικογένειά του, τα πλήθη και οι θρησκευτικοί ηγέτες δεν εννοούσαν, οι μαθητές όμως έπρεπε να έχουν καταλάβει. Πως θα μπορούσαν να εννοήσουν τις υπόλοιπες παραβολές που θα ήταν πιο δύσκολες; Παρόλα αυτά, ο Ιησούς πάντα συγκαταβατικός και υπομονετικός, τους εξηγεί την ερμηνεία της παραβολής

ΜΑΡΚ 4:14 Ο σπείρων τον λόγον σπείρει.

Εδώ δεν μας λέει ποιος είναι ο σπείρων. Μπορεί να είναι οποιοσδήποτε που μιλά το λόγο του Θεού. Στη παρούσα φάση και κατά απόλυτο τρόπο, ο ίδιος ο προαιώνιος υιός και Λόγος του Θεού, είναι ο σπορέας. Αύριο θα ήταν οι μαθητές και αργότερα οι μαθητές των μαθητών. Στην ουσία, η δουλειά του σπορέα σήμερα, έχει ανατεθεί σε όλη την Εκκλησία του Θεού. Όλοι μιλώντας το λόγο του Θεού ή ομολογώντας τη πίστη μας, σπέρνουμε το σπόρο του Θεού στις καρδιές των ανθρώπων.

Ο σπόρος παράγει πάντα κατά το είδος του: Υπάρχουν πολλά μαθήματα που μπορούμε να πάρουμε μελετώντας την αναλογία μεταξύ του σπόρου και του Λόγου. Παραδείγματος χάριν, ο σπόρος παράγει πάντα κατά το είδος του. Δηλαδή ο σπόρος ρυζιού παράγει πάντα φυτά ρυζιού, ο σπόρος καλαμποκιού παράγει φυτά καλαμποκιού, κλπ. Δεν υπάρχει καμία εξαίρεση. Από το φυτό και το καρπό, μπορεί κανείς να καθορίσει ποιος σπόρος φυτεύτηκε. Έτσι είναι και στην πνευματική σφαίρα. Όταν ο καθαρός Λόγος του Θεού φυτεύεται, τα φυτά που βγαίνουν είναι πραγματικοί Χριστιανοί με καρπό του Αγίου Πνεύματος. Όταν βλέπουμε άλλα φυτά, ξέρουμε ότι άλλος σπόρος φυτεύτηκε και όχι ο Λόγος του Θεού. Για να παραχθεί ένας βουδιστής, πρέπει να φυτευτεί η διδασκαλία του Βούδα. Για να παραχθεί ένας μάρτυρας του Ιεχωβά, πρέπει να φυτευτεί η διδασκαλία της οργανωτικής έδρας τους, «the Watchtower Society». Τι θα συνέβαινε εάν φυτεύαμε μόνο το Λόγο του Θεού, χωρίς μίξη με οποιεσδήποτε άλλες διδασκαλίες;

Ο σπόρος δεν αλλάζει ποτέ. Θα ήταν θεωρητικά δυνατό να εξαφανίσει κάποιος όλες τις κολοκυθιές από το πρόσωπο της γης. Όμως, εάν συντηρηθούν λίγοι σπόροι κολοκύθας, κάποιος θα μπορούσε πολλά έτη αργότερα να τους φυτέψει, και να παράγει πάλι τις κολοκύθες.

Α’ ΠΕΤ 1:23 επειδή ανεγεννήθητε ουχί εκ φθαρτού σπέρματος, αλλά αφθάρτου, διά του λόγου του Θεού του ζώντος και μένοντος εις τον αιώνα.

ΗΣΑ 55:11 ούτω θέλει είσθαι ο λόγος μου ο εξερχόμενος εκ του στόματός μου· δεν θέλει επιστρέψει εις εμέ κενός, αλλά θέλει εκτελέσει το θέλημά μου και θέλει ευοδωθή εις ό,τι αυτόν αποστέλλω.

Το ίδιο ισχύει και με το Λόγο του Θεού. Ακόμα κι αν δεν υπήρχαν Χριστιανοί στη γη για πολλά χρόνια, αν έπειτα κάποιοι επέστρεφαν στη μελέτη της Βίβλου, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια Χριστιανική Εκκλησία.

ΜΑΡΚ 4:15 Οι δε παρά την οδόν είναι ούτοι, εις τους οποίους σπείρεται ο λόγος, και όταν ακούσωσιν, ευθύς έρχεται ο Σατανάς, και αφαιρεί τον λόγον τον εσπαρμένον εν ταις καρδίαις αυτών.

Εδώ ο Ιησούς περιέγραψε έναν αγρότη που βγήκε για να σπείρει το σπόρο στον χωράφι του. Καθώς έσπερνε, ο σπόρος έπεσε επάνω σε διαφορετικούς τύπους εδαφών. Η συγκομιδή εξαρτήθηκε από το είδος χώματος όπου έπεσε o σπόρος. Οι μαθητές πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για το γεγονός ότι ο λόγος τους δεν θα έχει απήχηση σε όλους τους ανθρώπους και δεν θα πρέπει να αποθαρρυνθούν από την αποτυχία. Όπως σε κάθε σπορά όμως, θα έλθει και η ώρα για τον θερισμό. Η χαρά του γεωργού για τον καλό καρπό, θα μετριάσει τη λύπη του για τον χαμένο σπόρο. Στο τέλος, αυτό που μετρά είναι η συγκομιδή των αθανάτων ψυχών μέσα στην βασιλεία του Ιησού Χριστού.

Ο πρώτος τύπος καρδιάς, μοιάζει με το σκληρό πατημένο χώμα του δρόμου. Ο σπόρος δεν εισχωρεί στο εσωτερικό του χώματος, αλλά παραμένει στην επιφάνεια. Έρχονται λοιπόν τα πετεινά του ουρανού και τρώνε το σπόρο. Πρόκειται για σκληρόκαρδους ανθρώπους που δεν αφήνουν το Λόγο να διαπεράσει τη ζωή τους και τον απορρίπτουν αμέσως επειδή έχει κλείσει η καρδιά και το μυαλό τους. Ο Σατανάς βρίσκει ευκαιρία και κλέβει το λόγο από τους επιφανειακούς αυτούς ανθρώπους ώστε ο σπόρος να χαθεί και να μη καρποφορήσει.

Δεν έχει σημασία τι λέει ο άνθρωπος για τον εαυτό του. Κάποιος μπορεί να έχει τη κοσμοθεωρία του και να νομίζει μάλιστα ότι διαθέτει πνευματικό βάθος. Στη πραγματικότητα, εάν ο Λόγος του Θεού δεν είναι ικανός να ανοίξει τη καρδιά ανθρώπου, πρόκειται για επιφανειακό άνθρωπο χωρίς περιεχόμενο και χωρίς αξία, οι οποίοι θα κλείσουν το μυαλό τους στην αλήθεια και θα αρνηθούν να επιτρέψουν στο Ευαγγέλιο να διαπεράσει την καρδιά και να αλλάξει τη ζωή τους.

ΜΑΡΚ 1:16 Και ομοίως οι επί τα πετρώδη σπειρόμενοι είναι ούτοι, οίτινες όταν ακούσωσι τον λόγον, ευθύς μετά χαράς δέχονται αυτόν, 17 δεν έχουσιν όμως ρίζαν εν εαυτοίς, αλλ' είναι πρόσκαιροι· έπειτα όταν γείνη θλίψις ή διωγμός διά τον λόγον, ευθύς σκανδαλίζονται.

Ο δεύτερος τύπος είναι τα πετρώδη μέρη όπου υπάρχει μια λεπτή στρώση χώματος. Όταν ο σπόρος σπέρνεται σε τέτοια μέρη, θα βλαστήσει και θα αυξηθεί γρήγορα στο ρηχό χώμα, αλλά δεν θα αναπτύξει βαθιές ρίζες. Όταν ο ήλιος βγει, το νέο φυτό θα μαραθεί και θα πεθάνει. Αυτό αντιπροσωπεύει κάποιον που δέχεται ανυπόμονα το Λόγο του Θεού, αλλά δεν αναπτύσσει ρίζες μέσω της πίστης, της προσευχής και της μελέτης της Βίβλου. Αυτός δεν θα έχει τη δυνατότητα να αντισταθεί στους πειρασμούς και τους διωγμούς που έρχονται στη ζωή του. Τέτοιοι άνθρωποι, δέχονται τον Κύριο επιφανειακά και ενθουσιωδώς. Όταν έλθουν δύσκολες ώρες όμως, θα πέσουν πνευματικά και οι άλλοι θα θαυμάζουν, επειδή στην επιφάνεια έμοιαζαν να πηγαίνουν τόσο καλά!

ΜΑΡΚ 1:18 Και οι εις τας ακάνθας σπειρόμενοι είναι ούτοι, οίτινες ακούουσι τον λόγον, 19 και αι μέριμναι του αιώνος τούτου και η απάτη του πλούτου και αι επιθυμίαι των άλλων πραγμάτων εισερχόμεναι συμπνίγουσι τον λόγον, και γίνεται άκαρπος.

Ο τρίτος τύπος είναι το ακανθώδες χώμα. Σε αυτό το έδαφος, τα νέα φυτά επισκιάζονται από τα πιο ψηλά ζιζάνια και έτσι ασφυκτιούν και δεν παράγουν καρπό. Αυτό το χώμα συμβολίζει τους ανθρώπους που δέχονται το Λόγο του Θεού, αλλά στη διάρκεια της πνευματικής τους ζωής, επιτρέπουν σε ανταγωνιστικά ενδιαφέροντα και μέριμνες να τον επισκιάσουν. Αυτές οι άλλες επιρροές μπορεί να μην είναι κακά πράγματα από μόνα τους, αλλά εξουσιάζουν τη ζωή του τόσο πολύ, ώστε το φυτό δεν καρποφορεί. Αν η ζωή μας εξουσιαστεί από άλλες «παράλληλες» δραστηριότητες δεν θα έχουμε ποτέ το χρόνο ή την επιμέλεια που απαιτεί μια καρποφόρα πνευματική ζωή. Αυτός είναι πιθανώς ο κυριότερος κίνδυνος, επειδή τα αγκάθια στο χωράφι ποτέ δεν λείπουν εντελώς. Κατά συνέπεια, μπορεί να καθησυχάζουμε τη συνείδησή μας και να θεωρήσουμε ότι προχωρούμε ακόμα καλά, ενώ στην πραγματικότητα, μπορεί να παραμένουμε άκαρποι.

Ας δούμε τα ζιζάνια αυτά από κοντά, ένα προς ένα.


1ο ζιζάνιο: Οι μέριμνες αυτού του αιώνα

ΛΟΥΚ 14:16  Ο δε είπε προς αυτόν· Άνθρωπος τις έκαμε δείπνον μέγα και εκάλεσε πολλούς· 17  και απέστειλε τον δούλον αυτού τη ώρα του δείπνου διά να είπη προς τους κεκλημένους· Έρχεσθε, επειδή πάντα είναι ήδη έτοιμα. 18 Και ήρχισαν πάντες με μίαν γνώμην να παραιτώνται. Ο πρώτος είπε προς αυτόν· Αγρόν ηγόρασα, και έχω ανάγκην να εξέλθω και να ίδω αυτόν· παρακαλώ σε, έχε με παρητημένον. 19 Και άλλος είπεν· Ηγόρασα πέντε ζεύγη βοών, και υπάγω να δοκιμάσω αυτά· παρακαλώ σε, έχε με παρητημένον. 20 και άλλος είπε· Γυναίκα ενυμφεύθην, και διά τούτο δεν δύναμαι να έλθω.

ΛΟΥΚ 21:34 Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ' υμάς η ημέρα εκείνη·

ΦΙΛ 4:6 Μη μεριμνάτε περί μηδενός, αλλ' εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετ' ευχαριστίας διά της προσευχής και της δεήσεως.


2ο Ζιζάνιο: Η απάτη του πλούτου

Α’ ΤΙΜ 6:9 Όσοι δε θέλουσι να πλουτώσι πίπτουσιν εις πειρασμόν και παγίδα και εις επιθυμίας πολλάς ανοήτους και βλαβεράς, αίτινες βυθίζουσι τους ανθρώπους εις όλεθρον και απώλειαν. 10 Διότι ρίζα πάντων των κακών είναι η φιλαργυρία, την οποίαν τινές ορεγόμενοι απεπλανήθησαν από της πίστεως και διεπέρασαν εαυτούς με οδύνας πολλάς.

ΕΚΚΛ 5:10 Ο αγαπών το αργύριον δεν θέλει χορτασθή αργυρίου· ουδέ εισοδημάτων ο αγαπών την αφθονίαν· ματαιότης και τούτο. 11 Πληθυνομένων των αγαθών πληθύνονται και οι τρώγοντες αυτά· και τις η ωφέλεια εις τους κυρίους αυτών, ειμή το να θεωρώσιν αυτά διά των οφθαλμών αυτών; 12 Ο ύπνος του εργαζομένου είναι γλυκύς, είτε ολίγον φάγη, είτε πολύ· ο δε του πλουσίου χορτασμός δεν αφίνει αυτόν να κοιμάται. 13 Υπάρχει κακόν θλιβερόν, το οποίον είδον υπό τον ήλιον· πλούτος φυλαττόμενος υπό του έχοντος αυτόν προς βλάβην αυτού. 14 Και ο πλούτος εκείνος χάνεται υπό συμφοράς κακής· αυτός δε γεννά υιόν και δεν έχει ουδέν εν τη χειρί αυτού. 15 Καθώς εξήλθεν εκ της κοιλίας της μητρός αυτού, γυμνός θέλει επιστρέψει, υπάγων καθώς ήλθε· και δεν θέλει βαστάζει ουδέν εκ του κόπου αυτού, διά να έχη εν τη χειρί αυτού. 16 Και τούτο έτι κακόν θλιβερόν, καθώς ήλθεν, ούτω να υπάγη· και τις ωφέλεια εις αυτόν ότι εκοπίασε διά τον άνεμον;

ΠΑΡ 23:5 Θέλεις επιστήσει τους οφθαλμούς σου εις το μη υπάρχον; διότι ο πλούτος κατασκευάζει βεβαίως εις εαυτόν πτέρυγας ως αετού και πετά προς τον ουρανόν.

ΛΟΥΚ 12:16 Είπε δε προς αυτούς παραβολήν, λέγων· Ανθρώπου τινός πλουσίου ηυτύχησαν τα χωράφια· 17 Και διελογίζετο εν εαυτώ λέγων· Τι να κάμω, διότι δεν έχω που να συνάξω τους καρπούς μου; 18 Και είπε· Τούτο θέλω κάμει· θέλω χαλάσει τας αποθήκας μου και θέλω οικοδομήσει μεγαλητέρας και συνάξει εκεί πάντα τα γεννήματά μου και τα αγαθά μου, 19 και θέλω ειπεί προς την ψυχήν μου· Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά εναποτεταμιευμένα δι' έτη πολλά· αναπαύου, φάγε, πίε, ευφραίνου. 20 Είπε δε προς αυτόν ο Θεός· Άφρον, ταύτην την νύκτα την ψυχήν σου απαιτούσιν από σού· όσα δε ητοίμασας, τίνος θέλουσιν είσθαι; 21 Ούτω θέλει είσθαι όστις θησαυρίζει εις εαυτόν και δεν πλουτεί εις Θεόν.


3ο Ζιζάνιο: Οι επιθυμίες των άλλων πραγμάτων

Για τις μέριμνες και το πλούτο έχει ήδη μιλήσει παραπάνω. Ποια είναι τα άλλα πράγματα για τα οποία μιλά εδώ ο Λόγος του Θεού? Είναι βέβαια η επιθυμία των πραγμάτων που δεν αγαπά ο Θεός και που κάνουν ζημιά στον εαυτό μας αλλά και στην Εκκλησία.

Α' ΠΕΤ 4:2 διά να ζήσητε τον εν σαρκί επίλοιπον χρόνον, ουχί πλέον εν ταις επιθυμίαις των ανθρώπων, αλλ' εν τω θελήματι του Θεού. 3 Διότι αρκετός είναι εις ημάς ο παρελθών καιρός του βίου, ότε επράξαμεν το θέλημα των εθνών, περιπατήσαντες εν ασελγείαις, επιθυμίαις, οινοποσίαις, κώμοις, συμποσίοις και αθεμίτοις ειδωλολατρείαις·

Α’ ΙΩΑ 2:15 Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω. Εάν τις αγαπά τον κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ· 16 διότι παν το εν τω κόσμω, η επιθυμία της σαρκός και η επιθυμία των οφθαλμών και η αλαζονεία του βίου δεν είναι εκ του Πατρός, αλλ' είναι εκ του κόσμου. 17 Και ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα. "..." 20 Και οι εις την γην την καλήν σπαρέντες είναι ούτοι, οίτινες ακούουσι τον λόγον και παραδέχονται και καρποφορούσιν εν τριάκοντα και εν εξήκοντα και εν εκατόν.

Τέλος, ο Ιησούς περιέγραψε το καλό χώμα στο οποίο τα νέα φυτά αντέχουν και φέρουν άφθονο καρπό. Αυτό το χώμα αντιπροσωπεύει τους Χριστιανούς που είναι επιμελείς στην υπηρεσία του Θεού.

ΓΑΛ 5:22 Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, 23 πραότης, εγκράτεια· κατά των τοιούτων δεν υπάρχει νόμος.

Ο καθένας μας έχει μια θέση στην παραβολή του σπορέα. Ο Ιησούς θέλει να αξιολογήσουμε ποιος τύπος χώματος είμαστε. Όλοι ίσως θα κατατάξουμε τους εαυτούς μας στη τέταρτη κατηγορία, της αγαθής γης. Ο Θεός όμως αυτό που θέλει είναι να εξετάσουμε όχι σε ποια κατηγορία θα επιθυμούσαμε να είμαστε, αλλά σε ποια κατηγορία θα κατατάσσαμε τον εαυτό μας, αν μας δινόταν η ευκαιρία να δούμε τον εαυτό μας με τα μάτια ενός άλλου αδελφού. Είναι η μόνη μας ευκαιρία για διόρθωση.

Ένα τελευταίο που μπορούμε να διδαχθούμε από τη παραβολή αυτή είναι ότι ο Θεός δεν περιμένει από όλους να καρποφορήσουν το ίδιο. Ο καθένας μας, έχει τη δική του ιστορία να διαγράψει στο κόσμο αυτό.


2. Δεν πρέπει να κρύβουμε το φως του Ευαγγελίου

ΜΑΡΚ 4:21 Και έλεγε προς αυτούς· Μήπως ο λύχνος έρχεται διά να τεθή υπό τον μόδιον ή υπό την κλίνην; ουχί διά να τεθή επί τον λυχνοστάτην;

Ο λύχνος είναι σχεδιασμένος για να φωτίζει το χώρο όπου βρίσκεται και κινείται ο άνθρωπος. Κάποιες φορές που κόβεται το ρεύμα, αναγκαζόμαστε να ανάψουμε ένα κερί, ή ένα φακό για να βλέπουμε. Δεν είναι λοιπόν λογικό να το βάζουμε μέσα σε ένα ντουλάπι, ή κάτω από ένα κρεβάτι, αλλά κάπου ψηλά, ώστε να φέγγει.

Έτσι είναι κάποιος που έχει βρει το φως. Ο Ιησούς έλεγε ότι Εκείνος είναι το φως του κόσμου. Όποιος έχει βρει τον Ιησού Χριστό και τον έχει δεχτεί ως προσωπικό του σωτήρα, δεν μπορεί να είναι πια ο ίδιος. Το φως αυτό θα λάμπει σε όλους. Αν δεν λάμπει, αυτό σημαίνει ότι η λαμπάδα είτε έχει σβήσει, είτε την έχουμε κρύψει σε κάποιο ντουλάπι, όπως εκείνος ο δούλος που έσκαψε στη γη και έθαψε το τάλαντό του. Εάν υπάρχει τέτοιο θέμα στη ζωή μας, χρειάζεται άμεση επιστροφή, μετάνοια και αναζωπύρωση του πνεύματος του Θεού μέσα μας.

ΜΑΤΘ 5:16 Ούτως ας λάμψη το φως σας έμπροσθεν των ανθρώπων, διά να ίδωσι τα καλά σας έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα σας τον εν τοις ουρανοίς.

Μερικές φορές, κρύβουμε από τους ανθρώπους το γεγονός ότι είμαστε του Χριστού. Κάποια γυναίκα, πίστεψε στο Χριστό, αναγεννήθηκε και μπήκε στην Εκκλησία. Εκεί βρήκε μια γειτόνισσά της η οποία ήταν πιστή πολλά χρόνια. Η νέα λοιπόν πιστή δεν μπορούσε να καταλάβει το λόγο για τον οποίο η αδελφή ενώ ήταν γνωστή της τόσα χρόνια, δεν της είχε μιλήσει για τη σωτηρία και την μάλωσε.

Δεν είναι δυνατόν να έχουμε γνωρίσει τον αιώνιο Θεό, να έχει μπει στη ζωή μας με τόσο δυνατό τρόπο το Πνεύμα του Θεού κι εμείς να το κρατάμε μυστικό σα να πρόκειται για κάποιο μυστικό για το οποίο ντρεπόμαστε.

ΜΑΤΘ 10:32 Πας λοιπόν όστις με ομολογήση έμπροσθεν των ανθρώπων, θέλω ομολογήσει και εγώ αυτόν έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς.

Αν έχουμε επιτρέψει σε ανταγωνιστικές και παράλληλες ασχολίες ή μέριμνες να μας κρύβουν το Χριστό ώστε να μην λάμπει στη ζωή μας το φως Του, πρέπει να σηκωθούμε διότι έχουμε πέσει:

ΗΣΑ ξ:1 Σηκώθητι, φωτίζου· διότι το φως σου ήλθε, και η δόξα του Κυρίου ανέτειλεν επί σε. 2 Διότι ιδού, σκότος θέλει σκεπάσει την γην και ζόφος τα έθνη· επί σε όμως θέλει ανατείλει ο Κύριος και η δόξα αυτού θέλει φανερωθή επί σε. 3 Και τα έθνη θέλουσιν ελθεί εις το φως σου και οι βασιλείς εις την λάμψιν της ανατολής σου. …

ΦΙΛΠ 2:15 διά να γίνησθε άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού αμώμητα εν μέσω γενεάς σκολιάς και διεστραμμένης, μεταξύ των οποίων λάμπετε ως φωστήρες εν τω κόσμω, 16 κρατούντες τον λόγον της ζωής, διά καύχημά μου εν τη ημέρα του Χριστού, ότι δεν έτρεξα εις μάτην ουδέ εις μάτην εκοπίασα.

ΜΑΡΚ 4:22 διότι δεν είναι τι κρυπτόν, το οποίον δεν θέλει φανερωθή, ουδ' έγεινε τι απόκρυφον, το οποίον δεν θέλει ελθεί εις το φανερόν. 23 Όστις έχει ώτα διά να ακούη, ας ακούη.

Πρέπει να γνωρίζουμε καλά, πως οτιδήποτε έχει μπει στη ζωή μας και έχει κρύψει τον Χριστό, ο Κύριος κάποια στιγμή θα το φανερώσει. Αν έχω μέσα μου φιλοδοξία, υποκρισία, καταλαλιά, πονηριά, ότι κι αν έχω επιτρέψει να εισβάλει στο πνεύμα μου που δεν είναι αρεστό στον Θεό, θα μου δώσει πολλές ευκαιρίες ο Θεός να το εξομολογηθώ εις Εκείνον μόνος μου. Αν όμως φέρομαι πονηρά και προσπαθώ να κρυφτώ, ο Κύριος θα το φανερώσει. Το ίδιο ισχύει και για όλα τα καλά έργα που γίνονται όπως πρέπει, δηλαδή στα κρυφά. Ο Κύριος θα ανταποδώσει στα φανερά. Είναι Λόγος Θεού και δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.

ΜΑΡΚ 4:24 Και έλεγε προς αυτούς· Προσέχετε τι ακούετε. Με οποίον μέτρον μετρείτε, θέλει μετρηθή εις εσάς, και θέλει γείνει προσθήκη εις εσάς τους ακούοντας.

Όταν κάποιος ξεκινά να κατηγορήσει κάποιον αδελφό, δεν πρέπει να τον ακούσω. Αν είναι κάτι σοβαρό και πρέπει ο αδελφός οπωσδήποτε να μιλήσει σε κάποιον, θα τον παραπέμπουμε στους πρεσβυτέρους, οι οποίοι πρέπει να μπορούν να διαχειρίζονται δύσκολες καταστάσεις χωρίς να πειράζονται οι ίδιοι. Πολύ περισσότερο, όταν κάποιος μιλά εναντίον του Χριστού. Δεν θα τους ακούμε για να μολύνουμε τα αυτιά μας.

Ο τρόπος για να μπορούμε να ελέγχουμε «τι» ακούμε, είναι να μην αφήνουμε να περνά πολύς χρόνος ανάμεσα στις προσευχές μας. Μετά από μια μεγάλη ευλογία στην Εκκλησία με παρουσία Θεού, δεν μπορούμε να ακούσουμε ένα αισχρό αστείο με βωμολοχίες και διάφορες βλαστήμιες. Αυτό συμβαίνει διότι είμαστε καθαροί κι ευλογημένοι.

ΛΟΥΚ 8:18 Προσέχετε λοιπόν πως ακούετε· διότι όστις έχει, θέλει δοθή εις αυτόν, και όστις δεν έχει, και εκείνο το οποίον νομίζει ότι έχει θέλει αφαιρεθή απ' αυτού.

Ο τρόπος με τον οποίο ακούμε είναι εξ ίσου πολύ σημαντικός. Όταν κάποιος μας κατηγορεί κάποιον που λιγάκι μπορεί να αντιπαθούμε, αμέσως χάνουμε την αντικειμενικότητα μας και προσθέτουμε επιπλέον κατηγορίες κι εμείς, ικανοποιώντας τον εγωισμό μας.

Υπάρχει ένας Νόμος στη Καινή Διαθήκη. Όταν κρίνουμε κάποιον για κάποια αδυναμία του, θα την γευτούμε κι εμείς και μάλιστα θα βρεθεί κάποιος να μας κρίνει για αυτό.

Είναι το πιο εύκολο πράγμα για τον άνθρωπο να βρίσκει ελαφρυντικά για τον εαυτό του. Πάντα ξέρει να βρίσκει δικαιολογίες για τις κακές του πράξεις.

ΜΑΡΚ 4:25 Διότι όστις έχει, θέλει δοθή εις αυτόν· και όστις δεν έχει, και εκείνο το οποίον έχει θέλει αφαιρεθή απ' αυτού.

ΙΩΑ 15:1 Εγώ είμαι η άμπελος η αληθινή, και ο Πατήρ μου είναι ο γεωργός. 2 Παν κλήμα εν εμοί μη φέρον καρπόν, εκκόπτει αυτό, και παν το φέρον καρπόν, καθαρίζει αυτό, διά να φέρη πλειότερον καρπόν.

ΜΑΤΘ 25:28 Λάβετε λοιπόν απ' αυτού το τάλαντον, και δότε εις τον έχοντα τα δέκα τάλαντα. 29 Διότι εις πάντα τον έχοντα θέλει δοθή και περισσευθή, από δε του μη έχοντος και εκείνο το οποίον έχει θέλει αφαιρεθή απ' αυτού.

ΛΟΥΚ 8:18 Προσέχετε λοιπόν πως ακούετε· διότι όστις έχει, θέλει δοθή εις αυτόν, και όστις δεν έχει, και εκείνο το οποίον νομίζει ότι έχει θέλει αφαιρεθή απ' αυτού.


3. Παραβολή του σπόρου που αυξάνει μόνος του

ΜΑΡΚ 4:26 Και έλεγεν· Ούτως είναι η βασιλεία του Θεού, ως εάν άνθρωπος ρίψη τον σπόρον επί της γης, 27 και κοιμάται και σηκόνηται νύκτα και ημέραν, και ο σπόρος βλαστάνη και αυξάνη καθώς αυτός δεν εξεύρει. 28 Διότι αφ' εαυτής η γη καρποφορεί, πρώτον χόρτον, έπειτα αστάχυον, έπειτα πλήρη σίτον εν τω ασταχύω. 29 Όταν δε ωριμάση ο καρπός, ευθύς αποστέλλει το δρέπανον, διότι ήλθεν ο θερισμός.

Πολλές φορές θαυμάζουμε για την αύξηση του Θεού. Η απαραίτητη προϋπόθεση, είναι να ρίξουμε το σπόρο. Δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε καρποφορία όσο τα στόματά μας παραμένουν κλειστά για την αγάπη του Θεού.

Α’ ΚΟΡ 3:6 Εγώ εφύτευσα, ο Απολλώς επότισεν, αλλ' ο Θεός ηύξησεν·

Για να αυξηθεί το έργο του Θεού, πρέπει να βρει ανθρώπους οι οποίοι θα έχουν θέληση να θυσιάσουν και να θυσιαστούν. Παρόλα αυτά, τη τελική αύξηση την κάνει ο Θεός, ώστε κανείς να μη μπορεί να καυχηθεί, ή να διακρίνει τον εαυτό του από τους άλλους αδελφούς. Ο Λόγος είναι ο σπόρος τον οποίο με εντελώς θαυματουργικό τρόπο, ο Θεός αυξάνει μέσα στον άνθρωπο μέχρι να γεννηθεί ο νέος άνθρωπος εν Χριστώ Ιησού.


4. Η παραβολή του κόκκου της σινάπεως

ΜΑΡΚ 4:30 Έτι έλεγε· Με τι να ομοιώσωμεν την βασιλείαν του Θεού; ή με ποίαν παραβολήν να παραβάλωμεν αυτήν; 31 Είναι ομοία με κόκκον σινάπεως, όστις, όταν σπαρή επί της γης, είναι μικρότερος πάντων των σπερμάτων των επί της γής· 32 αφού δε σπαρή, αναβαίνει και γίνεται μεγαλήτερος πάντων των λαχάνων και κάμνει κλάδους μεγάλους, ώστε υπό την σκιάν αυτού δύνανται τα πετεινά του ουρανού να κατασκηνώσι.

Η Βασιλεία του Θεού, αρχίζει πάντα από μικρά πράγματα. Με επτά άρτους και λίγα ψαράκια που είχαν οι μαθητές, ο Κύριος έθρεψε τέσσερις χιλιάδες άνδρες εκτός των γυναικών και των παιδιών.

ΖΑΧ 4:10 Διότι τις κατεφρόνησε την ημέραν των μικρών πραγμάτων; θέλουσι βεβαίως χαρή και θέλουσιν ιδεί τον κασσιτέρινον λίθον εν τη χειρί του Ζοροβάβελ οι επτά εκείνοι οφθαλμοί του Κυρίου, οι περιτρέχοντες διά πάσης της γης.

ΜΑΡΚ 4:33 Και διά τοιούτων πολλών παραβολών ελάλει προς αυτούς τον λόγον, καθώς ηδύναντο να ακούωσι, 34 χωρίς δε παραβολής δεν ελάλει προς αυτούς· κατ ιδίαν όμως εξήγει πάντα εις τους μαθητάς αυτού.

Ο Ιησούς δίδασκε τους ανθρώπους σύμφωνα με τη δυνατότητα που είχα να καταλαβαίνουν. Οικοδομούσε πάνω σε προηγούμενες γνώσεις τους, δίνοντας τους χρόνο να αφομοιώσουν ένα μάθημα πριν τους δώσει το επόμενο. Καθώς ήταν γνώστης της ικανότητας των ακροατών του, δεν τους κατέκλυζε με περισσότερες πληροφορίες από ότι μπορούσαν να απορροφήσουν. Αν και γενικά η διδασκαλία του στον πολύ κόσμο ήταν μέσω παραβόλων, εν τούτοις πάντα έδινε την εξήγηση των παραβόλων αυτών στους μαθητές του. Ο Κύριος δίνει το φως του σε εκείνους που ειλικρινά το ζητούν.


5. Ο Χριστός γαληνεύει τον ανεμοστρόβιλο

ΜΑΡΚ 4:35 Και λέγει προς αυτούς εν εκείνη τη ημέρα, ότε έγεινεν εσπέρα· Ας διέλθωμεν εις το πέραν. 36 Και αφήσαντες τον όχλον, παραλαμβάνουσιν αυτόν ως ήτο εν τω πλοίω και άλλα δε πλοιάρια ήσαν μετ' αυτού. 37 Και γίνεται μέγας ανεμοστρόβιλος και τα κύματα εισέβαλλον εις το πλοίον, ώστε αυτό ήδη εγεμίζετο. 38 Και αυτός ήτο επί της πρύμνης κοιμώμενος επί το προσκεφάλαιον· και εξυπνούσιν αυτόν και λέγουσι προς αυτόν· Διδάσκαλε, δεν σε μέλει ότι χανόμεθα; 39 Και σηκωθείς επετίμησε τον άνεμον και είπε προς την θάλασσαν· Σιώπα, ησύχασον. Και έπαυσεν ο άνεμος, και έγεινε γαλήνη μεγάλη.

Όταν ο Θεός μας κάλεσε να τον ακολουθήσουμε, δεν μας είπε ότι όλα θα είναι εύκολα. Μερικές φορές κι εμείς καλούμε τους ανθρώπους στον Χριστό και τους δίνουμε λάθος υποσχέσεις. «Έλα στον Χριστό και όλα θα σου πηγαίνουν καλά από κει και πέρα». Δεν είναι γνήσιος ευαγγελισμός αυτός, αλλά δόλιος και ανεπίτρεπτος.

Είναι γεγονός ότι ξημερώνουν καταστάσεις στη ζωή μας που είναι εξαιρετικά δύσκολες και μόνο με τη πίστη μπορούμε να κρατήσουμε τα μυαλά μας στη θέση τους. Δεν μιλώ για μικρο-δοκιμασίες, αλλά για δύσκολες καταστάσεις όπως όταν για παράδειγμα, μαθαίνουμε ότι το παιδί μας πάσχει από κάποια βαριά ασθένεια.

Μερικές άλλες φορές, ακούμε δοκιμασίες άλλων ανθρώπων και αμέσως φοβόμαστε μήπως μας συμβεί κι εμάς αυτό. Εδώ έχουμε να κάνουμε με απιστία και δειλία ακόμη χειρότερη και φεύγουμε ουδενός διώκοντος.

Αν έχουμε πεποίθηση ότι ο Χριστός είναι μέσα στο πλοίο της ζωής μας, όχι μόνο δεν θα φοβόμαστε, αλλά θα έχουμε θάρρος σε κάθε δυσκολία και θα μπορούμε να είμαστε φάρος αισιοδοξίας και πίστης προς τους λοιπούς.

ΗΣΑ 51:12 Εγώ, εγώ είμαι ο παρηγορών υμάς. Συ τις είσαι και φοβείσαι από ανθρώπου θνητού και από υιού ανθρώπου, όστις θέλει γείνει ως χόρτος· 13 και ελησμόνησας Κύριον τον Ποιητήν σου, τον εκτείναντα τους ουρανούς και θεμελιώσαντα την γήν· και εφοβείσο πάντοτε καθ' ημέραν την οργήν του καταθλίβοντός σε, ως εάν ήτο έτοιμος να καταστρέψη; και που είναι τώρα η οργή του καταθλίβοντος;

ΨΑΛΜ 77:2 Εν ημέρα θλίψεώς μου εξεζήτησα τον Κύριον· εξέτεινον την νύκτα τας χείρας μου και δεν έπαυον· η ψυχή μου δεν ήθελε να παρηγορηθή. 3 Ενεθυμήθην τον Θεόν και εταράχθην· διελογίσθην, και ωλιγοψύχησε το πνεύμά μου. Διάψαλμα. 4 Εκράτησας τους οφθαλμούς μου εν αγρυπνία· εταράχθην και δεν ηδυνάμην να λαλήσω. 5 Διελογίσθην τας αρχαίας ημέρας, τα έτη των αιώνων. 6 Ανακαλώ εις μνήμην την ωδήν μου· την νύκτα διαλογίζομαι μετά της καρδίας μου, και το πνεύμά μου διερευνά· 7 μήποτε ο Κύριος με αποβάλη αιωνίως, και δεν θέλει είσθαι ευμενής πλέον; 8 ή εξέλιπε διαπαντός το έλεος αυτού; έπαυσεν ο λόγος αυτού εις γενεάν και γενεάν; 9 Μήποτε ελησμόνησε να ελεή ο Θεός; μήποτε εν τη οργή αυτού θέλει κλείσει τους οικτιρμούς αυτού; Διάψαλμα. 10 Τότε είπα, Αδυναμία μου είναι τούτο· αλλοιούται η δεξιά του Υψίστου;

ΜΑΡΚ 4:40 Και είπε προς αυτούς· Διά τι είσθε ούτω δειλοί; πως δεν έχετε πίστιν; 41 Και εφοβήθησαν φόβον μέγαν και έλεγον προς αλλήλους· Τις λοιπόν είναι ούτος, ότι και ο άνεμος και η θάλασσα υπακούουσιν εις αυτόν;

Χωρίς πίστη δεν μπορεί κανείς να ευχαριστεί τον Θεό. Αν συνέχεια κάνουμε παρατηρήσεις στον οδηγό όταν είμαστε συνοδηγοί, του δείχνουμε ότι δεν τον εμπιστευόμαστε. Αν όμως τον εμπιστευόμαστε, τότε αναπαυόμαστε και μπορούμε ακόμη και να κοιμηθούμε στη διάρκεια του ταξιδιού. Ο Θεός δεν μας έχει απογοητεύσει ποτέ. Μπορούμε να αναπαυόμαστε.






172 Προβολές0 Σχόλια

Πρόσφατες αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων

Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (Κεφ. 07)

Περιεχόμενα 1. Ανθρώπινες παραδόσεις και θεϊκές εντολές (7:1) 2. Τι κάνει τον άνθρωπο ακάθαρτο (7:14) 3. Η Συροφοίνισσα (7:24) 4. Ο κωφός μογιλάλος (7:31) 1. Ανθρώπινες παραδόσεις και θεϊκές εντολές

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ (κεφ. 02)

Η σπουδαιότητα της σωτηρίας Εβρ 2:1 Διά τούτο πρέπει ημείς να προσέχωμεν περισσότερον εις όσα ηκούσαμεν, διά να μη εκπέσωμέν ποτέ. 2 Διότι εάν ο λόγος ο λαληθείς δι' αγγέλων έγεινε βέβαιος, και πάσα

Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (Kεφ. 05)

Περιεχόμενα 1. Η θεραπεία του δαιμονισμένου των Γαδαρηνών (5:1) 2. Η είσοδος των δαιμονίων στους χοίρους (5:11) 3. Ο Ιάειρος (5:22) 4. Η αιμορροούσα γυναίκα (5:25) 5. Η ανάσταση της θυγατέρας του Ιάει

bottom of page